.

.

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Ολέθριες φιλίες και ξενίες




 Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος
Απρίλιος του 1993, στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης, συνεδριάζει η γνωστή «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ», μασωνικό παρακλάδι, εκκολαπτήριο πρωθυπουργών και αρχηγών κρατών. Μεταξύ άλλων συμμετέχουν και οι ανατέλλοντες τότε αστέρες της πολιτικής μας ζωής, Θεόδωρος Πάγκαλος και Αντώνης Σαμαράς.
Τις ΗΠΑ εκπροσωπεί ο υπουργός εξωτερικών Κρίστοφερ, ο οποίος ανήγγειλε στους εμβρόντητους Έλληνες δημοσιογράφους ότι εντός των προσεχών έξι μηνών θα διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Κατόπιν, λόγω του σάλου που προκλήθηκε, προσπάθησε να τα συμμαζέψει, αναμασώντας κάτι σαλιαρίσματα περί λάθους, παρανόησης των δηλώσεών του και λοιπές χαυνολογίες. Τον Ιούνιο του 1993 ο κ. Σαμαράς ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος, της Πολιτικής Άνοιξης (ΠΟΛΑΝ). Το νέο κόμμα παρουσιάστηκε ως ανανεωτική και εκσυγχρονιστική δύναμη στο χώρο της κεντροδεξιάς και έθεσε στόχο την «υπέρβαση» της κατεστημένης πολιτικής. 

Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους ορισμένοι βουλευτές της ΝΔ, προσχώρησαν στην ΠΟΛΑΝ, είτε παραιτούμενοι της βουλευτικής τους ιδιότητας είτε αποσύροντας την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση, η οποία έτσι απώλεσε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Τον Οκτώβριο του 1995, έξι ακριβώς μήνες μετά τις δηλώσεις της «Λέσχης Μπίλντεμπεργκ» διεξήχθησαν οι εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ, του ετοιμόρροπου και σοβαρά ασθενή Ανδρέα Παπανδρέου, κατήγαγε εύκολη νίκη με 46,8%. Ο Ανδρέας, αν και περίμεναν ενωρίτερα τα κοράκια του δήθεν εκσυγχρονισμού να αποσυρθεί λόγω υγείας ή να εκμετρήσει το ζην, τελικά τον Ιανουάριο του 1996 παραιτείται. Και αναλαμβάνει ο νεκροθάφτης Σημίτης, ο «ευρωπαϊκός» εφιάλτης, τον επίλογο του οποίου τώρα ζούμε...
Το κρίσιμο σημείο απ’ όσα παρατέθηκαν είναι οι δηλώσεις του Αμερικανού ΥΠΕΞ για εκλογές και ο άνθρωπος που ανέλαβε την αποστολή, την «βρόμικη» δουλειά... ο νυν πρωθυπουργός της Ελλάδας. Η μασωνική «Λέσχη» έχει υπομονή, περιμένει καρτερικώς  και ανταμείβει, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες, τους εντολοδόχους και τους πειθήνιους... εκτελεστές της.
Τώρα, γιατί τα γράφω αυτά; Για να τα διαβάζουν κάποιοι ιερείς και πνευματικοί, ακόμη και Αγιορείτες, οι οποίοι εξυμνούν την κυβέρνηση και καλούν τα πνευματικοπαίδια τους να στηρίζουν τους «ανύστακτους και άγρυπνους» φύλακες της πατρίδας μας. Δεν κατανοούν ότι οι... σαμαρικές τους θωπείες και κολακείες είναι φτιαριές στο ημιθανές σώμα της χώρας; Ότι τον ανταμείβουν για την μνημονιακή φρίκη; Πώς είναι δυνατόν ένας ιερωμένος να εγκωμιάζει κυβέρνηση που, για παράδειγμα, καταργεί την αργία της Κυριακής ή προωθεί ασελγείς συμβιώσεις και «γάμους» διαστροφής ή εθνοκτόνους αντιρατσισμούς και ισλαμολαγνείες;
 Τι διαβάζουμε στην Ιερά Ιστορία; Ο Μέγας Βασίλειος αποστόμωσε με την ανδρεία  και την ορθόδοξη αρχοντιά του τον ιταμό ύπαρχο Μόδεστο και τις απειλές του: «Την δε βασιλέως φιλίαν μέγα μεν ηγούμαι μετ’ ευσεβείας, άνευ δε ταύτης ολεθρίαν αποκαλώ». (Αναφερόταν στον αυτοκράτορα Ουάλη, ο οποίος ταχθείς υπέρ των αιρετικών Αρειανών, ήθελε να καταβάλει πάσα αντίσταση). Τώρα που ο «βασιλεύς»-πρωθυπουργός και ο... πασοκοαντιβασιλεύς υιοθετούν και προωθούν ολέθρια μέτρα, σαφώς αντιχριστιανικά, προς τι η ευμένεια;
Ο άγιος Αμβρόσιος ο επίσκοπος Μεδιολάνων ήλεγξε δριμύτατα και απαγόρευσε στον Μέγα Θεοδόσιο την είσοδο στον ναό, λέγοντάς του ότι επιβάλλεται,όπως μιμήθηκε τον Δαυίδ στο έγκλημά του, να τον μιμηθεί και στην αυστηρή μετάνοια. Και ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε, μετά της συνοδείας του, να αποχωρήσει συντετριμμένος και να υποβληθεί σε οκτάμηνο μετάνοια για την σφαγή των αθώων στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης.
Ο στύλος και πρόμαχος της Ορθοδοξίας άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, όταν σχεδόν όλη η αντιπροσωπεία, που συνόδευε τον αυτοκράτορα Ιωάννη Η’ τον Παλαιολόγο, στην ψευτοσύνοδο Φερράρας-Φλορεντίας, φώναζε «στέργομεν, καλόν εστιν» η «ένωσις», αρνήθηκε να υπακούσει στις οργισμένες προτροπές του Ιωάννη. Επιτίμησε μάλιστα και τον θλιβερό λατινόφρονα Βησσαρίωνα, το παπικό «κοπέλι». Η υπερήφανη και αγέρωχη στάση του αγίου προκάλεσε τον σεβασμό του αυτοκράτορα, που τον διαβεβαίωσε ότι θα του εξασφαλίσει ανενόχλητη παλιννόστηση. (Και η επηρμένη και αταπείνωτη παπική οφρύς ομολόγησε το περίφημο «ουδέν εποιήσαμεν», θρίαμβος της Ορθοδοξίας και του Γένους μας. Φοβάμαι ότι αυτό το μεγαλοπρεπές «ουδέν» της παπικής αποτυχίας, κινδυνεύει σήμερα να διαγραφεί και να παραμείνει μόνο του το κακοφοβερόν «εποιήσαμεν»).
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ένα τελευταίο παράδειγμα, με υπέροχη παρρησία και ακατάβλητη τόλμη στηλίτευσε την αυτοκράτειρα Ευδοξία, για την ανέγερση, επί πορφυρού κίονος, ανδριάντα της, έξω από τον ναό της του Θεού Σοφίας. Αντηχεί εις τους αιώνας η ανδροκάρδιος φράση του: «Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν επί πίνακι την κεφαλήν του Ιωάννου ζητεί λαβείν». Για ένα άγαλμα έξωθι του ναού αντέδρασε έτσι ο άγιος, σήμερα που οι ποικιλώνυμοι εκκλησιομάχοι διασύρουν την πίστη, τους επαινούμε και τους υποδεχόμαστε μετά βαϊων και κλάδων. (Πόσοι από τους σημερινούς «άρχοντες» του λαού, ανταποκρίνονται στις... προδιαγραφές που θέτει ο άγιος Χρυσόστομος: «Τον γαρ άρχοντα παντός λαμπτήρος λαμπρότερον είναι δει και βίον έχειν ακηλίδωτον, ώστε πάντας προς εκείνον οράν και προς τον αυτού βίον τον οικείον χαρακτηρίζει». Ποιός από τους σημερινούς μνημονιακούς λακέδες έχει «βίον ακηλίδωτο» και αποτελεί παράδειγμα- «οικείον»- προς μίμηση; Η μόνη μας παρηγοριά και καταφυγή είναι οι ελάχιστοι Μητροπολίτες, οι γνωστοί ατρόμητοι και γενναιόκαρδοι, που αντιστέκονται στον επελαύνοντα αντιχριστιανισμό και αφελληνισμό).
Εν κατακλείδι και ως απόρροια όσων προηγήθηκαν θα αναφερθώ στις... ιεροαποδημίες κάποιων «αρχόντων» στο Άγιο Όρος. Κατά την Τουρκοκρατία ήταν αδιανόητο να γίνεται επίσημη υποδοχή του Οθωμανού Καϊμακάμη, τότε διοικητή, θα λέγαμε του Αγίου Όρους. Προσπαθούσαν οι Αγιορείτες Γέροντες με τα «άσπρα» και τα δοσίματα να εξημερώνουν το θηρίο, για να προστατεύσουν τις ιερές μονές από το διαγούμισμα και την λεηλασία. Στις μέρες μας στρώνουν χαλιά και υποδέχονται με κωδωνοκρουσίες ανθρώπους που καταργούν την Κυριακή ημέρα ή ετοιμάζονται να λογοκρίνουν και το Ευαγγέλιο ή διαφημίζουν την αθεϊα τους. (Ζήτησε ο Τσίπρας να μείνει επί δεκάλεπτο μόνος ενώπιον της εικόνος της Παναγίας. Όπως είπε και κελλιώτης Αγιορείτης μοναχός αστειευόμενος «την παρακαλούσε να τον βοηθήσει να καταστρέψει το Άγιο Όρος»). Οι άγιοι της Εκκλησίας μας έκλειναν πόρτες και κατακεραύνωναν τους θεομπαίχτες. Αυτό το παράδειγμα μας άφησαν.
Κι ας μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι όλοι αυτοί δεν επισκέπτονται το Άγιο Όρος από ευλάβεια και πίστη. Στο θόλωμα των νερών αποσκοπούν, την αλίευση ψήφων αφελών επιζητούν. Τις σίγουρα αγαθοπροαίρετες και ευγενικές υποδοχές των Αγιορειτών τις χρησιμοποιούν για διαφήμιση της ψευτοευσέβειάς τους. Τέτοιες φιλίες και ξενίες αποβαίνουν ολέθριες, κατά τον Μέγα Βασίλειο, και το βιώνουμε καθημερινώς...

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ



Του π. Γεωργίου Μεταλληνού, κοσμήτορα της Θεολ. Σχολής του Παν. Αθηνών
Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, μοναχός, υπήρξε διδάσκαλος και φωτιστής του Γένους, εθνομάρτυρας και άγιος της Εκκλησίας (Εορτή 24 Αυγούστου). Καμιά προσωπικότητα των χρόνων της δουλείας δεν έχει απασχολήσει τόσο πολύ την επιστήμη, τη λογοτεχνία και τη θεολογία, όσο ο Πατροκοσμάς, όπως επικράτησε να ονομάζεται από τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Ανήκει στις φωτισμένες μορφές, που προετοίμασαν το Γένος για την παλιγγενεσία του. Η εμφάνιση του συνέπεσε με μια κρισιμότατη περίοδο της ιστορίας του δούλου Γένους. Τον 18ο αιώνα συντελείται η ανασυγκρότηση του ελληνισμού σε όλους τους τομείς. Μέσα στο προστατευτικό πλαίσιο της εθναρχούσας Εκκλησίας διατήρησε την ακεραιότητα του και μπόρεσε να επιβιώσει στους ιδιαίτερα δύσκολους 16ο και 17ο αιώνες.

Βιογραφικά
Γεννήθηκε το 1714 στο Μέγα Δένδρο (κατ' άλλους στον Ταξιάρχη), της επαρχίας Αποκούρου της Αιτωλίας. Το Μέγα Δένδρο δέχεται ως τόπο καταγωγής του ο πρώτος βιογράφος και σύγχρονος του Νικόδημος ο Αγιορείτης. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο ιεροδιδασκαλείο του Λύτσικα στη Σιγδίτσα της Παρνασσίδος και στη μονή Αγίας Παρασκευής στα Βραγγιανά των Αγράφων. Δίδαξε ως «υποδιδάσκαλος» στη Λομποτινά Ναυπακτίας και σε άλλα χωριά. Επιθυμώντας να λά6ει μιαν ανώτερη παιδεία πήγε στην Αθωνιάδα Σχολή (μονή Βατοπεδίου) γύρω στο 1750, όπου είχε δασκάλους τον Παν. Παλαμά, τον Ευγένιο Βούλγαρη και τον Νικ. Τζαρτζούλη.
Στο Άγιο Όρος επιδόθηκε στην άσκηση και τη μελέτη της Αγίας Γραφής και των εκκλησιαστικών Πατέρων. «Μελετώντας το άγιον και ιερόν Εύαγγέλιον -έλεγε στο κήρυγμα του-εύρον μέσα πολλά και διάφορα νοήματα, τα οποία είναι όλα μαργαριτάρια, διαμάντια, θησαυρός, πλούτος, χαρά, ευφροσύνη, ζωή αιώνιος». Μολονότι το περιεχόμενο της παιδείας του δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια, από το κήρυγμα του συνάγεται ότι είχε μια βαθιά εκκλησιαστική γνώση και μια επαρκή γενικότερη «θύραθεν» παιδεία. Γνώριζε καλά Ελληνικά, έμαθε ξένες γλώσσες («Εβραϊκά, Τουρκικά, Φράγκικα») και δείχνει κάποια άνεση στη χρήση και της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Άλλωστε, και μετά τη φοίτηση του στην Αθωνιάδα, ως μοναχός μπορούσε να συνεχίσει την κατάρτιση του «κατ' ιδίαν» («... έφθειρα την ζωήν μου είς την σπουδήν σαράντα πενήντα χρόνους... τα βάθη της σοφίας ήρεύνησα» -θα ομολογήσει). Το 1759 έγινε μοναχός στη μονή Φιλόθεου. Τότε άλλαξε το κοσμικό του όνομα Κώνστας με το μοναχικό Κοσμάς.
Στον χώρο της μετανοίας του φλεγόταν από τον πόθο να βοηθήσει το υπόδουλο Γένος, συμβάλλοντας στον κατά Θεόν φωτισμό του. «Άκούοντας και εγώ, αδελφοί μου -θα πει αργότερα-τούτον τον γλυκύτατον λόγον, όπου λέγει ο Χριστός μας, να φροντίζωμεν και δια τους αδελφούς μας, μ' έτρωγεν εκείνος ο λόγος μέσα είς την καρδίαν τόσους χρόνους, ωσάν το σκουλήκι, όπου τρώγει το ξύλον... Όθεν άφησα την Ιδικήν μου προκοπήν, το ιδικόν μου καλόν, και εβγήκα να περιπατώ από τόπον είς τόπον και διδάσκω τους αδελφούς μου». Και αλλού θα συμπληρώσει: «Επειδή το Γένος μας έπεσεν εις αμάθειαν, είπα: Ας χάση ο Χριστός εμένα, ένα πρόβατον, και ας κερδίση τα άλλα. Ίσως η ευσπλαγχνία του Θεού και η ευχή σας σώση και εμένα».
Στα τέλη του 1760, πιθανότατα, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και έλαβε άδεια και ευλογία του οικουμενικού πατριάρχη Σωφρονίου Β', για να αρχίσει το ιεραποστολικό του έργο, το οποίο συνέχισε για μια περίπου εικοσαετία και το επισφράγισε με το μαρτύριο του.
Ο Κοσμάς πραγματοποίησε τέσσερεις ή κατ' άλλους τρεις περιοδείες, σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Οι πορείες του δεν μπορούν να οριστούν με ακρίβεια. Διάφορες «ενθυμήσεις» εκκλησιαστικών βιβλίων, τοπικές παραδόσεις και οι επιστολές του βεβαιώνουν ότι περιόδευσε τα μέρη της Κωνσταντινούπολης, τη Θράκη, το Άγιο Όρος, τη Στερεά Ελλάδα, την Αχαΐα, τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τα νησιά του Αιγαίου και Ιονίου, τμήμα της Σερβίας και τη Βόρειο Ήπειρο, όπου υπήρχε ελληνικό στοιχείο. Κήρυττε σε πόλεις και χωριά, σε ορεινές και απομονωμένες περιοχές, αψηφώντας μόχθο και κινδύνους. Παρά την ηπιότητα και πατρικότητα του κηρύγματος του, που έβρισκε μεγάλη λαϊκή ανταπόκριση, δεν έλειψαν οι αντιδράσεις. Τους πλουσίους και κάθε είδους δυνατούς προκαλούσε ο λόγος του να δώσουν «το άδικον οπίσω»· πολλούς από τους κοτζαμπάσηδες ο λόγος του για δικαιοσύνη- τους Ενετούς και το επτανησιακό αρχοντολόι η ρωμαίικη παράδοση, που αυτός εκπροσωπούσε· και τέλος τους Εβραίους η μεταφορά, με ενέργειες του, του παζαριού από την Κυριακή στο Σάββατο και οι λαϊκές αντιεβραϊκές παραδόσεις, που χρησιμοποιούσε.
Η επιβουλή των Εβραίων εναντίον του έγινε ο μεγαλύτερος κίνδυνος του: «Να τον παρακαλέσετε (τον Χριστό) -έλεγε-να με φυλάγη από τις παγίδες του Διαβόλου και μάλιστα των Εβραίων, όπου εξοδιάζουν χιλιάδες πουγγιά δια να με θανατώσουν». Στις 2 Μαρτίου 1779 έγραφε στον λόγιο αδελφό του Χρύσανθο: «Δέκα χιλιάδες Χριστιανοί με άγαπώσι και ένας με μισεί. Χίλιοι Τούρκοι με άγαπώσι και ένας όχι τόσον. Χιλιάδες Εβραίοι θέλουν τον θάνατον μου και ένας όχι». Οι Εβραίοι τον συκοφάντησαν ότι δήθεν ήταν όργανο της Ρωσίας και υποκινούσε επανάσταση. Ενώ κήρυσσε στο χωριό Κολικόντασι του Βερατίου, συνελήφθη με εντολή του Κουρτ πασά, στις 23 Αυγούστου 1779, και την επομένη κρεμάστηκε από δέντρο στις όχθες του ποταμού Άψος, χωρίς καμιά δίκη και καταδικαστική απόφαση. Το σώμα του γυμνώθηκε και ρίχτηκε οτον ποταμό, απ' όπου το ανέσυρε ύστερα από τρεις μέρες ο εφημέριος του χωριού και το έθαψε στον ναό του.

Η δράση
Ο Κοσμάς επέλεξε τον αποστολικό τρόπο δράσης, υπακούοντας σε εντολές και ευρύτερο σχέδιο του οικουμενικού πατριαρχείου. Η έναρξη ιεραποστολικής δράσης σχεδόν ταυτόχρονα με τον Κοσμά και από τον λόγιο ιεροκήρυκα του πατριαρχείου Δωρόθεο Βουλησμά ενισχύει αυτή την εκδοχή. Οι περιοδείες του Πατροκοσμά αποσκοπούσαν στην ενίσχυση της λαϊκής ενότητας μέσα στην εκκλησιαστική παράδοση, που ήταν και εθνική. Πρωταρχικός στόχος του ήταν η ανάσχεση των εξισλαμισμών, που είχαν πυκνωθεί τον 18ο αιώνα. Το κήρυγμα του Πατροκοσμά μπόρεσε να βρει απήχηση και συνεπώς να έχει και διάρκεια, γιατί ο Κοσμάς μπορούσε να μιλεί με τρόπο κατανοητό στον λαό, αντίθετα με άλλους λογίους ιεροκήρυκες της εποχής του. Ο λόγος του φανερώνει το λαϊκό φρόνημα του. Χρησιμοποίησε τον γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας των λαϊκών στρωμάτων, για να μπορεί να βρει απήχηση ο λόγος του.
Διάνθιζε το κήρυγμα του με ελεύθερη απόδοση αγιογραφικών και πατερικών χωρίων, με τα οποία ο λαός ήταν εξοικειωμένος στη λειτουργική ζωή του. Ο «δημοτικισμός» όμως του Πατροκοσμά δεν ήταν τεχνητός, αλλά φυσικός και αβίαστος. Δεν επεδίωκε, άλλωστε, τον εντυπωσιασμό του λαού, αλλά την πνευματική προκοπή του. Στην απλουστευμένη μορφή του λόγου του σώζεται ατόφιος ο ελληνικός γλωσσικός πλούτος, μέσα σε μια φυσική και ανεπιτήδευτη ρητορικότητα, που παρουσιάζει σε πολλά σημεία σπάνια λογοτεχνική δύναμη. Ο Πατροκοσμάς δεν κατέχεται από κάποιο γλωσσικό μονισμό. Γνωρίζει την ελληνική γλώσσα σ' όλη τη διαχρονία της. Γι' αυτό χρησιμοποιεί με άνεση διάφορες γλωσσικές μορφές, ανάλογα με τις περιστάσεις. Αρκεί να παραβάλει κανείς τη γλώσσα του κηρύγματος του με εκείνη της αλληλογραφίας του.
Η αγάπη του Κοσμά για τον λαό φανερώνεται συχνά στο κήρυγμα του. «Χρέος έχουν εκείνοι, όπου σπουδάζουν -σημειώνει-να μη τρέχουν εις αρχοντικά και αυλάς μεγάλων και να ματαιώνωσι (να χαραμίζουν) τη σπουδή τους, δια να αποκτήσουν πλούτον και αξίωμα, αλλά να διδάσκωσι μάλιστα τον κοινόν λαόν, όπου ζώσι με πολλήν απαιδευσίαν και βαρβαρότητα». Πρότυπα του σε αυτό το πλησίασμα του λαού, που επιχείρησε, είχε ασφαλώς τον Φραγκίσκο Σκούφο (1644-1697), τον Ηλία Μηνιάτη (1669-1714) και τον Βικέντιο Δαμοδό (1700-1752). Την ίδια δε παράδοση θα ακολουθήσει και ο νεώτερος του Κοσμά Νικηφόρος Θεοτόκης (1730-1800).
Το κήρυγμα του Πατροκοσμά και η διδασκαλία του αποτυπώθηκαν στις περίφημες Διδαχές του, ο οποίες δείχνουν την πατερικότητα και παραδοσιακότητά τους. Στον λιτό και ανεπιτήδευτο λόγο του ανακεφαλαιώνεται όλη η πατερική παράδοση. Το φιλολογικό πρόβλημα των Διδαχών εξέτασε εκτεταμένα ο Ι. Μενούνος στη διατριβή του. Ο λόγος του Πατροκοσμά δεν έχει μεγάλη ποικιλία. Είναι μια βασική διδασκαλία, που ο «σκελετός» της παρέμενε βασικά ο ίδιος, με ανάλογες προσαρμογές κατά τις περιστάσεις. Το θεολογικό του σχήμα είναι: δημιουργία από τον Θεό -πτώση- σωτηρία εν Χριστώ -μέθοδος οικειώσεως της εν Χριστώ σωτηρίας (λυτρωτικά μέσα της Εκκλησίας: άσκηση -μυστήρια). Ο Ι. Μενούνος διακρίνει πέντε τύπους Διδαχών (συνολικά 26 κείμενα) του Κοσμά, των τελευταίων ετών της δράσης του. Κανένα αυτόγραφο του δεν σώζεται. Τα κηρύγματα του καταγράφονταν από ακροατές του.
Ο Κοσμάς ακολουθούσε συγκεκριμένη πορεία στο κήρυγμα του. Σε κάθε τόπο έκανε μια πρώτη ομιλία το βράδυ, γιατί η μετακίνηση του γινόταν στη διάρκεια της ημέρας. Το πρωί έκανε μια δεύτερη ομιλία. Στην πρώτη μιλούσε για τη δημιουργία και την πτώση, στη δεύτερη για τη σωτηρία. Το δεύτερο βράδυ έκανε τρίτη ομιλία με θέμα την ανάσταση και την εξάπλωση της πίστης, μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία.
Η ευρύτερη θεματική των ομιλιών του είχε στόχο την ανταπόκριση στις άμεσες ανάγκες και στους προβληματισμούς του Γένους. Θα μπορούσαν να διακριθούν εδώ τρεις άξονες:
α) Η ορθόδοξη πίστη και παράδοση
Απέβλεπε στην αναζωπύρηση του πατερικού φρονήματος, για την επανεύρεση των υπαρκτικών θεμελίων του Γένους. ΓΓ αυτό έκανε συνεχώς έκκληση στην ορθόδοξη συνείδηση του λαού: «Έμαθα -έλεγε-πώς με την χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χρίστου και Θεού δεν είσθενε Έλληνες (δηλ. ειδωλολάτρες), δεν είσθενε ασεβείς αιρετικοί άθεοι, αλλ' είσθενε ευσεβείς ορθόδοξοι Χριστιανοί, πιστεύετε και είσθενε βαπτισμένοι εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και είσθενε τέκνα και θυγατέρες του Χριστού μας...». Η δική του (δια)φωτιστική προσπάθεια διαφοροποιούνταν ριζικά από εκείνη των δυτικόφρονων Διαφωτιστών της εποχής και επεδίωκε να προφυλάξει τον λαό από τη σύγχυση των διαφόρων προπαγανδών, που άρδευαν κατακλυσμικά τη συνείδηση του: «Όλες οι πίστες -ήταν το κήρυγμα του Πατροκοσμά-είναι ψεύτικες, κάλπικες, όλες του Διαβόλου.
Τούτο εκατάλαβα αληθινόν, θείον, ούράνιον, σωστόν, τέλειον και δια λόγου μου και δια λόγου σας, πως μόνη η πίστις των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών είναι καλή και αγία...». Το κήρυγμα του, τριαδοκεντρικό οπωσδήποτε, εστιάζεται συχνά στο πρόσωπο του Χριστού, αφού το «κινδυνευόμενον και προκείμενον» ήταν η χριστιανική (ορθόδοξη) υπόσταση του Έθνους. Ο Χριστός είναι για τον Κοσμά «ό γλυκύτατος αύθέντης και δεσπότης». Χρυσοστομικές εξάρσεις στον λόγο του είναι συχνές: «Άνίσως, αδελφοί μου, και ήταν δυνατόν να ανεβώ εις τον ούρανόν, να φωνάξω μίαν φωνήν μεγάλην, να κηρύξω εις δλον τον κόσμον πώς μόνος ό Χριστός μου είναι Υιός και Λόγος του Θεού και Θεός αληθινός και ζωή των απάντων, ήθελα να το κάμω».
Το κήρυγμα του δεν ήταν άχρωμη ηθικολογία, αλλά θεολογία, πατερικό στην ουσία του και δογματικό παρά την απλότητα του. Προέβαλλε το ορθοδοξοπατερικό ήθος μέσα από τον ρεαλισμό της εν Χριστώ σωτηρίας. Ζητούσε καθαρότητα της καρδιάς, για να μπορεί να βλαστήσει ο Θείος σπόρος (πρβλ. Λουκ, η' 5 κ.εξ.) και μετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας. Γι' αυτό έστηνε έναν ξύλινο σταυρό (πολλοί από αυτούς έχουν σωθεί) και δίδασκε στη σκιά του, καλώντας τον λαό στα μυστήρια (ευχέλαιο, εξομολόγηση, Θεία Ευχαριστία). Από την ορθόδοξη παράδοση προχωρούσε στο ορθόδοξο ήθος, προβάλλοντας την τριάδα των αρετών: ταπείνωση, συγχωρητικότητα, αγάπη, ως θεμέλιο της εκκλησιαστικής κοινωνικότητας. Ζητούσε από τον Θεό να «φύτευση και να ρίζωση εις την καρδίαν (των ακροατών του) την εϊρήνην, την άγάπην, την όμόνοιαν, την πραότητα, την θερμήν πίστιν, την όρθήν έξομολόγησιν». Οικοδομούσε, έτσι, τον σύνδεσμο ατομικότητας και κοινωνικότητας μέσα στο εκκλησιαστικό σώμα.
β) Η γνήσια παιδεία
Ο Πατροκοσμάς υπήρξε απόστολος όχι μόνο της Ορθόδοξης πίστης, αλλά και της ελληνικής παιδείας. Σ' αυτό το σημείο δεν έλειψαν οι αντιφατικές κρίσεις και ιδεολογικές ακόμη χρήσεις των λόγων του. Την παιδεία συνδύαζε με τον φωτισμό του ανθρώπου και γι' αυτό θεωρούσε αμάρτημα την αδιαφορία απέναντι της: «Άμαρτάνετε πολύ να τα αφήνετε (=τα παιδιά) αγράμματα και τυφλά, και μη μόνον φροντίζετε να τους αφήσετε πλούτη καί υποστατικά, και μετά τον θάνατο σας να τα τρων και να τα πίνουν και να σας όπισολογοϋν (κατηγορούν; δυσφημούν;). Καλύτερα να τα αφήσετε φτωχά και γραμματισμένα, παρά πλούσια και αγράμματα». Η παιδεία όμως, που αυτός συνιστά, είναι η παιδεία του Γένους, ελληνική. Δεν τον κινεί κάποιος εθνικιστικός σωβινισμός στο αίτημα αυτό, αλλά η ιστορία του Γένους. Μιλεί για την παιδεία των Πατέρων, η οποία ως γνήσια ζήτηση της αλήθειας (φιλοσοφία) ανοίγει τον δρόμο προς το Ευαγγέλιο, τον λόγο της σωτηρίας. «Ή Εκκλησία μας -λέγει-είναι εις την έλληνικήν. Και αν δεν σπουδάσης τα Ελληνικά, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα πού ομολογεί η Εκκλησία μας». Για να περιορίσει και να εξαφανίσει από τους Έλληνες τη χρήση του βλάχικου ή αρβανίτικου γλωσσικού ιδιώματος, θα φθάσει σε σημείο να δηλώσει: «Όποιος χριστιανός, άνδρας ή γυναίκα, υπόσχεται μέσα είς το σπίτι του να μη κουβεντιάζη Αρβανίτικα, ας σηκωθή επάνω να μου είπη και να πάρω όλα του τα αμαρτήματα εις τον λαιμόν μου από τον καιρόν όπου εγεννήθηκε, έως τώρα, και να βάλω όλους τους χριστιανούς να τον συγχωρέσουν...».
Η παιδεία που διέδιδε ο Πατροκοσμάς απέβλεπε στην αναγέννηση του Έθνους. Όπως έγραφε στους Παργίους, το ελληνικό σχολείο που θα ίδρυαν, έπρεπε να συντελέσει «εις την διαφύλαξιν της πίστεως και ελευθερίαν της πατρίδος». Ήταν μια παιδεία που ανταποκρινόταν στις άμεσες ανάγκες του δούλου Γένους και διαφοροποιούνταν ριζικά από εκείνη των δυτικοπλήκτων και τα «άθεα γράμματα» μερικών Διαφωτιστών. Το αυθεντικό πατερικό φρόνημα του αποτυπώνουν τα λόγια του: «Αι πολλαί Εκκλησίαι ούτε διατηρούν, ούτε ενισχύουν την πίστιν μας, όσον και όπως πρέπει, εάν οι εις Θεόν πιστεύοντες δεν είναι φωτισμένοι υπό των παλαιών και νέων Γραφών. Η πίστις μας δεν εστερεώθη από αμαθείς Αγίους, αλλά από σοφούς και πεπαιδευμένους, οίτινες και τας αγίας Γραφάς ακριβώς μας εξήγησαν και δια θεοπνεύστων λόγων αρκούντως μας εφώτισαν...». Πάνω σε παρόμοιες θέσεις του Πατροκοσμά, φαίνεται, στηρίχθηκε η άποψη ότι γκρέμισε στη Χειμάρρα εκκλησίες, για να γίνουν σχολεία. Δεν είναι όμως απίθανο, ερειπωμένες και εγκαταλελειμμένες εκκλησίες να όριζε να τις μετατρέψουν σε σχολεία. Το σχολείο όμως του Κοσμά ήταν προέκταση της Εκκλησίας: «Από το σχολείο μανθάνομεν, το κατά δύναμιν, τί είναι Θεός, τί είναι ή Αγία Τριάς, τί είναι άγγελοι, τί είναι αρχάγγελοι, τί είναι δαίμονες, τί είναι παράδεισος, τί είναι κόλασις, τί είναι αμαρτία, αρετή.
Από το σχολείον μανθάνομεν τι είναι Αγία Κοινωνία, τι είναι Βάπτισμα, τι είναι το άγιον Εύχέλαιον, ο τίμιος γάμος, τι είναι ψυχή, τι είναι κορμί, τα πάντα από το σχολείον τα μανθάνομεν». Έβλεπε, συνεπώς, το σχολείο ως ναό της αληθινής γνώσης και θεοκεντρικής παιδείας. Ο διαφωτισμός του Πατροκοσμά ήταν ορθοδοξοκεντρικός. Το παιδευτικό του πρότυπο ήταν ο Θεάνθρωπος, όχι ο κατά κόσμον σοφός, αλλ' ο θεούμενος. Πλήρης η ταύτιση του με τους συγχρόνους του Κολυβάδες. Ως φωτιστής του Γένους δεν μπορεί να τοποθετηθεί δίπλα στους δυτικόφρονες, αλλά δίπλα στον Βούλγαρι και τον Νικόδημο τον Αγιορείτη. Ο ζήλος του για την παιδεία των ομοεθνών του φαίνεται από τα ίδια τα έργα του. Στον αδελφό του Χρύσανθο έγραφε (1779) ότι ίδρυσε 10 ελληνικά σχολεία και 200 για τα κοινά γράμματα (δημοτικά), στις 30 επαρχίες που είχε επισκεφθεί.
γ) Ορθόδοξη κοινωνικότητα
Ο Πατροκοσμάς απέβλεπε με το κήρυγμα του να σώσει και τα υπαρκτικά θεμέλια του Γένους στις διαστάσεις της ρωμαίικης κοινωνικότητας. Αποσκοπούσε όχι μόνο στην αναγέννηση του ανθρώπινου προσώπου, αλλά και σύνολης της κοινωνίας. Την κοινωνικότητα έβλεπε ως οριζόντια θρησκευτικότητα. Κήρυττε ισότητα και αδελφότητα όλων των ανθρώπων («από ένα άνδρα και μίαν γυναίκα εγεννήθημεν και όλοι είμεθα αδελφοί»). Δεν παρέλειπε όμως να συμπληρώνει: «Όλοι είμεθα αδελφοί, μόνον η πίστις μας χωρίζει», δείχνοντας την πατερική και εδώ θεμελίωση του. Η υπερφυλετική παναδελφοσύνη των ανθρώπων απέρρεε από τη ρωμαίικη οικουμενικότητα του φρονήματος του, που θεμελιωνόταν όχι στο όμαιμο, αλλά στο ομόπιστο, στο ομόδοξο. Παράλληλα όμως κήρυττε την ισότητα ανδρών και γυναικών και την ιερότητα του γάμου, μέσα όμως στη λειτουργική ιδιαιτερότητα των φύλων και της αποστολής τους στο κοινωνικό σώμα (ήθελε τον άνδρα «ωσάν βασιλέα» στην οικογένεια και την γυναίκα «ωσάν βεζίρη»). Συνιστούσε την πρακτική δικαιοσύνη, την αποφυγή «της αρπαγής και αδικίας» και να δίνεται «το άδικον οπίσω», σ' όποιον και αν είχε γίνει η αδικία («... όσοι αδικήσατε Χριστιανούς, ή Εβραίους, ή Τούρκους»).
Ιδιαίτερα εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ο Πατροκοσμάς έδειχνε σημαντικό ενδιαφέρον για τη συλλογική -κοινωνική συμπεριφορά και οργάνωση, για κοινή-κοινοτική ύπαρξη και σύμπραξη: «Άμή τί είναι ή πλερωμή μου; Να καθίστετε από πέντε-δέκα να συνομιλήσετε αυτά τα θεϊα νοήματα, να τα βάλετε μέσα είς την καρδίαν σας, δια να σας προξενήσουν την ζωήν την αίώνιον». Σε κάθε τόπο, που επισκεπτόταν, συνιστούσε στη συσσωμάτωση σε αδελφότητα, για τη συλλογική δραστηριοποίηση της κοινωνικής ομάδας, στα όρια όμως μιας κοινής και εθνωφελούς στοχοθεσίας. Όριζε εκλογή των υπευθύνων με βάση δημοκρατική («με τη γνώμη όλων των χριστιανών»). Σύμφωνα με μαρτυρία του προβλεπτή της Λευκάδας, που είχε πάρει από τον κατάσκοπο του αγίου, άρχοντα Μαμωνά, ο Πατροκοσμάς απέτρεπε τους κατοίκους της Πρέβεζας να εκκλησιάζονται στις ενορίες εκείνες που δεν είχαν συσσωματωθεί σε αδελφότητα. Είναι φανερό ότι το κοινοβιακό πρότυπο του Αγιορείτη μοναχού Πατροκοσμά μεταφυτευόταν στις κοσμικές ενορίες και κοινότητες.
Την κοινωνική ενότητα στήριζε στον αλληλοσεβασμό «αρχόντων και αρχομένων». Προέτρεπε τους πιστούς να τιμούν τους ιερείς παραπάνω από τους βασιλείς και τους αγγέλους, αλλά και τους προεστούς και τους γεροντότερους, χωρίς «να καταφρονούν κανένα... ότι ο Θεός όμοια μας έχει όλους». Τις ρωμαίικες-ορθόδοξες ρίζες της κοινωνικής του θεωρίας αποκαλύπτει η θέση του για τους προεστούς: «Ό,τι χρεία τύχη της χώρας, τους προεστούς γυρεύουν και σεις κοιμάσθε ξέγνοιαστοι...». Στη συνάφεια αυτή έχει σημασία η τοποθέτηση του Πατροκοσμά απέναντι στον κατακτητή. Συνιστά στον λαό νομιμοφροσύνη, αλλ' όχι δουλικότητα: «Περιπατώ -γράφει σε κάποιον κατή-και διδάσκω τους Χριστιανούς να φυλάγουσι τας εντολάς του Θεού και να πείθωνται (υπακούουν) εις τας κατά Θεόν βασιλικάς προσταγάς» (Πράξ. ε' 29). Συνιστούσε υπακοή σε όσα «δεν αντιστέκονται στο Ευαγγέλιο».
Στη θέση του απέναντι στους Τούρκους μένει πιστός στη χαραγμένη ήδη από τον πατριάρχη Γεννάδιο Β' τον Σχολάριο τακτική. Βραχυπρόθεσμη συνεργασία και κατευνασμός του «θηρίου» και πρόκριση του Τούρκου, ως λιγότερο επικίνδυνου για την «ψυχή», από τον Φράγκο: «Και διατί δεν έφερεν ο Θεός άλλον βασιλέα, που ήταν τόσα ρηγάτα εδώ κοντά να τους το δώση, μόνον ήφερε τον Τούρκον μέσαθε από την Κόκκινην Μηλιά και του το έχάρισεν; Ήξερεν ο Θεός, πως τα άλλα ρηγάτα μας βλάπτουν εις την πίστιν, και ο Τούρκος δεν μας βλάπτει. Άσπρα (χρήματα) δώσ' του καί καβαλλίκευσέ τον από το κεφάλι...». Έδινε έτσι μιαν απάντηση στους δυτικόφρονες ενωτικούς. Δεν δίσταζε όμως, όταν έπρεπε, να αποκαλύπτει τους εχθρούς της πίστεως και του Γένους: «Ό αντίχριστος ο ένας είναι ο Πάπας και ο έτερος είναι αυτός, που είναι εις το κεφάλι μας. Χωρίς να είπω το όνομα του, το καταλαβαίνετε...».
Ο οραματισμός
Η μεγαλόπνοη δράση του Πατροκοσμά δέχθηκε πολλές ερμηνείες, αναζητήθηκαν διάφορες σκοπιμότητες και επισημάνθηκαν ανάλογοι στόχοι. Θεωρήθηκε «εθνικιστής», «κοινωνικός επαναστάτης», «δημοτικιστής» κ.ά. Οι τοποθετήσεις όμως αυτές μάλλον τον αδικούν, διότι είναι ευδιάκριτη η πατερικότητά του. Ο άγιος Κοσμάς ανήκε ολόκληρος στην ορθόδοξη πατερική παράδοση, είχε ευρύ πατερικό πνεύμα και οι στόχοι και τα μέσα του καθορίζονταν από τη ζωή και πράξη της Εκκλησίας. Απέβλεπε στον αναβαπτισμό του Έθνους στην πατερική παράδοση, όπως αυτή σώζεται στην πραγματικότητα της Εκκλησίας. Οραματιζόταν μια ελληνική κοινωνία «κατοικία του Θεού, κατοικία των αγγέλων». Τίποτε λιγότερο, δηλαδή, ή περισσότερο από ό,τι ο ιερός Χρυσόστομος, όταν έλεγε: «γήν ούρανόν ποιήσωμεν». Το κήρυγμα του, προϋποθέτοντας την ακαταστασία των καιρών, οδηγούσε σε μια χριστοκεντρική κοινωνία, σε μια αταξική αδελφοποιία, μέσα στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη: «Να ζήσουν (οι άνθρωποι) -έλεγε-και εδώ καλά, ειρηνικά και αγαπημένα, και μετά να πηγαίνουν εις τον παράδεισον να χαίρωνται πάντοτε». Έξω από κάθε ουτοπία, κινούνταν στον πνευματοκρατικό ρεαλισμό της Ορθοδοξίας, στα όρια του -υπαρκτού Χριστιανισμού», όπως σώζεται στη μοναστική αδελφότητα-ενορία. Αδιανόητη ήταν γι' αυτόν μια Ελλάδα χωρίς Χριστό, χωρίς Ορθοδοξία. Η φιλοπατρία του διεπόταν από τη διπολικότητα πρόσκαιρου - αιωνίου, με έμφαση βέβαια στο δεύτερο:
α) «Ή πατρίδα μου η ψεύτικη, η γήινη και ματαία, είναι από του Αγίου Άρτης και από την έπαρχίαν Άπόκουρον». Αλλά συμπλήρωνε:
β) «Ήμεϊς, Χριστιανοί μου, δεν έχομεν εδώ πατρίδα (Εβρ. ιγ' 14). Δια τούτο και ό Θεός μας έβαλε τον νουν εις το επάνω μέρος, δια να στοχαζώμασθε πάντοτε την ούράνιον βασιλείαν, την αληθινήν πατρίδα μας».
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο πρέπει να ιδωθεί και η εθνική του προσδοκία, η οποία δεν πρέπει να χωριστεί από τη ρωμαίικη οικουμενικότητα, που, όπως στους Κολυβάδες, σωζόταν και στον Πατροκοσμά. Μιλούσε για το ρωμαίικο («αυτό μια μέρα θα γίνη ρωμαίικο»). Η ανάσταση του Γένους προσανατολιζόταν στην Πόλη και την Ελληνορθόδοξη αυτοκρατορία της Ρωμανίας. Αυτή την αποκατάσταση του Γένους υπαινίσσονταν και οι σπουδαίες προφητείες του. Με υπονοούμενα και συμβολικές φράσεις, εξάλλου, προσπαθούσε να εμπνεύσει στις ψυχές των υποδούλων τον πόθο της παλιγγενεσίας και να συντηρήσει την ελπίδα για την έλευση του «ποθούμενου». Και ως μόνο μέσο γι' αυτή την ενδυνάμωση της συλλογικής συνείδησης θεωρούσε την εμμονή στην πίστη: «Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν· τα πράγματα σας ας τα πάρουν, μη σας μέλλει. Δώσατε τα. Δεν είναι δικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση δεν ημπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημα σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάττετε, να μη τα χάσετε». Μετά τις αποτυχίες των ρωσοτουρκικών συγκρούσεων (1774 κ.ε.) πρέπει να συνειδητοποίησε ο Κοσμάς την ανάγκη της εσωτερικής σποράς μέσα στη λαϊκή ψυχή, ώστε να βρει μόνη της τον δρόμο της ελευθερίας, με την αναζωπύρηση της αυτοσυνειδησίας της.
Η απήχηση
Το κήρυγμα του Πατροκοσμά είχε τεράστια απήχηση στον λαό. Σε κάθε τόπο, που επισκεπτόταν, προκαλούσε σεισμό στις συνειδήσεις, συνοδευόμενο από μετάνοια. Εχθροί συμφιλιώνονταν, κλέπτες επέστρεφαν τα κλοπιμαία, ληστές μεταβάλλονταν, πλούσιες γυναίκες πρόσφεραν τα χρυσάφια τους για έργα φιλανθρωπίας κ.λπ. Κατά τον βιογράφο του Νικόδημο μοίρασε συνολικά «υπέρ τα πεντακόσιας χιλιάδας σταυρούδια». Τις ομιλίες του παρακολουθούσαν χιλιάδες (τουλάχιστον 6.000 ήταν οι ακροατές του στο χωριό Μαύρο Μανδήλι κοντά στην Πρέβεζα κατά τον κατάσκοπο του Μαμωνά). Ακόμη και σήμερα όλη η βορειοδυτική Ελλάδα διατηρεί τη μνήμη της παρουσίας του. Σε πολλά μέρη της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, των Αγράφων και της Στερεάς άρχιζε η επανάσταση με το δίστιχο: «Βοήθα μας, άγιε Γιώργη, και συ άγιε Κοσμά / να πάρουμε την Πόλη και την Αγιά-Σοφιά». Ιδιαίτερη εκτίμηση έτρεφε για τον άγιο ο διαβόητος Αλή πασάς των Ιωαννίνων, του οποίου το μέλλον είχε προφητεύσει ο Κοσμάς. Γι' αυτό και ανήγειρε μεγαλοπρεπή ναό στον τόπο της ταφής του αγίου. Διέταξε ακόμη να κατασκευάσουν αργυρά θήκη για την κάρα του, την οποία πολλές φορές έφερε στα Γιάννινα, για να την προσκυνήσει. Όταν κάποιοι τον χλεύασαν για την πράξη του αυτή, απάντησε με οργή: «Φέρετε μου ένα μουσουλμάνο σαν κι αυτόν τον Χριστιανό και να του φιλήσω και τα πόδια».
Ο Πατροκοσμάς είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας, ευρύτατα γνωστό στον λαό, που είχε, έτσι, τη βεβαίωση του αγιοπνευματικού φωτισμού του. Δείγματα της αγιότητας του ήταν και οι προφητείες του, πολλές από τις οποίες βρήκαν την πραγμάτωση τους. Έλεγε λ.χ. «το ποθούμενο θα γίνη στην τρίτη γενεά. Θα τδ δουν τα εγγόνια σας». Πράγματι, η γενεά του 1821 ήταν η τρίτη από την εποχή του Κοσμά. «Πότε θαρθή το ποθούμενο;» -τον ρώτησαν στα Τσαραπλανά της Ηπείρου. «Όταν ενωθούν αυτά», απάντησε, δείχνοντας δύο μικρά δένδρα, τα οποία πράγματι μεγάλωσαν και ενώθηκαν το 1912. Ο λαός τον τιμούσε γι' αυτό ως άγιο ήδη πριν από το μαρτύριο του, μετά το οποίο του αποδίδονταν τιμές μάρτυρα της πίστεως. Αυτή την πράξη έλαβε υπ' όψιν το οικουμενικό πατριαρχείο, το οποίο με πράξη του τον κατέταξε μεταξύ των αγίων της Εκκλησίας, στις 20 Απριλίου 1961, υπογραμμίζοντας, ότι «άπασαν την πατρώαν γήν διέδραμε, κηρύττων ιεραποστολικώς τον λόγον του θεού, σχολεία πολλαχοϋ ιδρύων, ασθενούντας θεραπεύων, την άγίαν αυτού έκκλησίαν κρατύνων, τύπον δ' εαυτόν ταπεινώσεως, αύταπαρνήσεως, αρετής και εγκράτειας άναδείξας, έως ου και τον μαρτυρικόν ύπέμεινε θάνατον». Η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου, μέρα του μαρτυρίου του.
Ο άγιος Κοσμάς ονομάστηκε «ο μεγαλύτερος μετά την άλωση Έλληνας» και πατέρας του νεοελληνικού Έθνους. Ίσως θα πρέπει να προστεθεί ότι υπήρξε πρότυπο νεοελληνικού ήθους και αναστηλωτής του αυθεντικού ελληνορθόδοξου ιδεώδους.

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Τέσσερις "πύρινες ρομφαίες" από Μητροπολίτες κατά του Α.Σαμαρά για το "αντιρατσιστικό" ν/σ

ΚΑΙ ΟΚΤΩ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΝ ΚΑΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΣΥΡΕΙ
Πύρινες ρομφαίες σηκώνουν οι ιεράρχες της χώρας κατά της κυβέρνησης και του νεοταξικού νομοσχεδίου που από την μία δεν αναγνωρίζει την ποντιακή γενοκτονία και από την άλλη προωθεί την ομοφυλοφιλία απαγορεύοντας στους πολίτες να προβαίνουν σε αρνητικές κρίσεις κατά των ομοφυλοφίλων!
Με την διαφορά ότι η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας, όπως και κάθε μορφής ανωμαλία περιλαμβάνεται σε όλα τα ιερά κείμενα της Καινής Διαθήκης και πλέον θα μετατρέπονται σε υπόδικοι οι ιεράρχες που από του άμβωνος απλά θα κηρήσσουν τις εντολές της Καινής Διαθήκης!
Το συγκεκριμένο δημιούργημα, πρακτικά ένα ακόμα εισαγόμενο νομοσχέδιο αποδόμησης της ελληνικής κοινωνίας κια του ελληνικού κράτους από αυτά που έρχονται από ξένα δικηγορικά γραφεία και ψηφίζονται με "κλειστά τα μάτια" από τους ηθικά αλλοτριωμένους βουλευτές της πλειοψηφίας, προεξάρχοντος του ΠΑΣΟΚ στην συγκεκριμένη περίπτωση θα ψηφιστεί, φυσικά και από την Αριστερά.
Πάντως εκτός από τους 38 της ΝΔ, άλλοι 8 ανεξάρτητοι βουλευτές υπογράφουν κείμενο που αποδοκιμάζουν και απορρίπτουν την απόπειρα Α.Σαμαρά και Ε.Βενιζέλου να περάσουν το άθλιο ν/σ.
Αλλά φαίνεται ότι η ελληνική κοινωνία και η Εκκλησία που επιτέλους δείχνει να ορθώνει ανάστημα σε αυτή την λαίλαπα. Βέβαια να σημειώσουμε ότι για  μία ακόμα φορά απουσιάζει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος από το κάλεσμα της χριστιανικής πίστης που βάλλεται πανταχόθεν.
Ακόμα δεν είναι αργά αλλά αν απουσιάσει και από αυτό το κάλεσμα δημιουργούνται αυτόματα ερωτήματα για τον ρόλο του και την επάρκειά του σε ότι αφορά τον ηγετικό ρόλο που πρέπει να έχει ένας ιεράρχης από μια θέση που τίμησε ο προκαθήμενός του ο Μακαριστός Χριστόδουλος.
Την αρχή έκανε χθες ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, και ακολούθησαν οι μητροπολίτες Αιτωλοακαρνανίας Κοσμάς, ο Κυθήρων Σεραφείμ και ο Γόρτυνος Ιερεμίας.
Με μια επιστολή-φωτιά προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ο μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ιερεμίας απευθύνει "βαριές κουβέντες" στον πρωθυπουργό Α.Σαμαρά, αναφέροντας ότι πράττει τα αντίθετα από αυτά που ορίζει η Αγία Γραφή.
“Ο νόμος αυτός είναι αντίθετος προς την Αγία Γραφή, προς την Ελληνική σοφία και παιδεία, αλλά και προς αυτήν την απλή λογική και το αίσθημα του ανθρώπου”, τονίζει ο ιεράρχης και συνεχίζει:“Στην χώρα μας, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν μπορεί να σταθεί ο υπο ψήφιση νόμος σας κατά του ρατσισμού, διότι αυτός καταστρατηγεί την ελεύθερη σκέψη και έκφραση των ρωμαλέων Ελλήνων, χαρίσματα και αγαθά, τα οποία προστατεύονται συνταγματικώς” αναφέρει.
Ανάλογη επιστολή είχε αποστείλει χθες και μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Ο αγωνιστής ιεράρχης στην επιστολή του μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής: «Συγχαίρομε δημοσία τους 38 Βουλευτάς του κομματός Σας (σ.σ.: την σύνταξη και αποστολή της επιστολής των "38" βουλευτών της ΚΟ της ΝΔ) διά την εθνική τους θέση και αντίδραση όσον αφορά στο συγκεκριμένο εθνικής σημασίας και σοβαρότητος ζήτημα. Διαμαρτυρόμεθα ακόμη εντονότατα, διότι εισάγεται για πρώτη φορά στην έννομη τάξη και το δικαιικό σύστημα η ποινική καταδίωξι ενός συναισθήματος που δεν έχει λάβει αρχή εκτελέσεως, όπως η έννοια του μίσους, η οποία δεν προσδιορίζεται επακριβώς με μέγιστο κίνδυνο την καταδίωξη της ελευθερίας της συνειδήσεως και της ελευθερίας εκφράσεως που προβλέπονται και προστατεύονται από τα άρθρα 14-16 του Συντάγματος και το άρθρο 10 της Ε.Σ.Δ.Α.».
Ας δούμε ολόκληρη την επιστολή του Γόρτυνος Ιερεμία:
Ἐξοχώτατε κύριε Πρωθυπουργέ,
Νοιώθω δυνατή τήν ἀνάγκη τῆς ψυχῆς μου, ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ὡς Πανεπιστημιακός Διδάσκαλος καί ὡς Ἕλληνας πολίτης, τέκνον ἥρωος ἀλβανικῶν ὀρέων, θυσιασθέντος γιά τήν πατρίδα σέ ἡλικία 25 ἐτῶν...
νά σᾶς γράψω τήν παροῦσα σύντομη ἐπιστολή μου, γιά νά διαμαρτυρηθῶ καί ἐγώ γιά τόν ἄθλιο καί ἐλεεινό ἀντιρατσιστικό λεγόμενο νόμο πού σπεύδετε νά ψηφίσετε καί νά ἐπιβάλετε στήν πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα. Ὁ νόμος αὐτός εἶναι ἀντίθετος πρός τήν Ἁγία Γραφή, πρός τήν Ἑλληνική σοφία καί παιδεία, ἀλλά καί πρός αὐτήν τήν ἁπλῆ λογική καί τό αἴσθημα τοῦ ἀνθρώπου. Διά τοῦτο εἴμαστε καί σφόδρα ἐνάντιοι πρός αὐτόν ὡς χριστιανοί, ὡς Ἕλληνες καί ὡς κοινοί ἄνθρωποι.
Δέν τό περιμέναμε ποτέ ὅτι στήν πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα θά συζητηθεῖ διά νά ἐφαρμοστεῖ διά νόμου μία τέτοια στυγνή δικτατορία, ἡ ὁποία θά μᾶς ἀπαγορεύει νά ὀνομάσουμε τά «σύκα-σύκα» καί τήν «σκάφη-σκάφη»! Γιατί ἐκεῖ τό πάει τό ὑπό ψήφιση νομοσχέδιό σας.
Θά μᾶς ἀπαγορεύει, δηλαδή, ὁ ἀντιρατσιστικός νόμος νά ποῦμε ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι εἶναι αἰσχροί, ὅτι εἶναι «κύνες», ὅπως τούς ὀνομάζει ἡ Ἁγία Γραφή στό τελευταῖο της βιβλίο, τήν Ἀποκάλυψη.
Οἱ ἄγγελοι πού φυλάγουν τίς πύλες τῆς οὐράνιας πόλης τοῦ Θεοῦ, γιά νά μήν εἰσέρχεται ὁ καθένας σ᾽ αὐτήν, ἀκούγονται νά λέγουν: «Ἔξω οἱ κύνες»! (Ἀποκ. 22,15). Μέ τήν ἔκφραση αὐτή νοοῦνται οἱ ὁμοφυλόφιλοι, οἱ κύναιδοι.
Ὥστε λοιπόν, κύριε Πρωθυπουργέ, κατά τόν ἀντιρατσιστικό νόμο, πού σπεύδετε ταχέως νά ψηφίσετε, ὁ συγγραφεύς τῆς Ἀποκάλυψης Εὐαγγελιστής Ἰωάννης εἶναι ρατσιστής; Ναί! Μέ τόν ὑπό ψήφιση νόμο σας, θά πρέπει ὁ λαός μας νά μήν διαβάζει τήν Ἁγία Γραφή, γιατί οἱ ἥρωές της καί οἱ θεόπνευστοι συγγραφεῖς της, κατά τήν σκέψη τοῦ νόμου αὐτοῦ, εἶναι ρατσιστές.
Πραγματικά, κατά τόν ἀντιρατσιστικό νόμο, πού ψηφίζεται ἐπί κυβερνήσεως Ἀντωνίου Σαμαρᾶ, οἱ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, πού τόσα γράφει κατά τῶν Ἑβραίων, πρέπει νά καταδικαστοῦν καί νά ὁδηγηθοῦν στίς φυλακές ὡς ρατσιστές.
Στήν χώρα μας, κύριε Πρωθυπουργέ, ὅπου ἄνθησε ἡ ὡραία ἑλληνική σοφία καί ἡ ἐλευθερία, φρονῶ, μετά πολλῶν ἄλλων λογίων ἀνδρῶν, ὅτι δέν μπορεῖ νά σταθεῖ ὁ ὑπό ψήφιση νόμος σας κατά τοῦ ρατσισμοῦ, διότι αὐτός καταστρατηγεῖ τήν ἐλεύθερη σκέψη καί ἔκφραση τῶν ρωμαλέων Ἑλλήνων, χαρίσματα καί ἀγαθά, τά ὁποῖα προστατεύονται συνταγματικῶς.
Πιστεύω δέ ὅτι ὁ νόμος αὐτός θά προκαλέσει θύελλα διαμαρτυριῶν, οἱ ὁποῖες μάλιστα θά ἔχουν ὡς σημειοφόρους ἐμᾶς τούς κληρικούς καί μάλιστα τούς Ἐπισκόπους, γιατί δέν θά ἀφήσουμε, ὄχι δέν θά ἀφήσουμε, ἐμεῖς οἱ Ἐπίσκοποι τόν λαό νά ἀγωνίζεται μόνος του, γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν δώρων του, πού ἔλαβε ἀπό τόν Θεό.
Οἱ Χριστιανοί καί μάλιστα οἱ Ἕλληνες Χριστιανοί, δέν θά ἀνεχθοῦν ποτέ δεσμεύσεις στήν σκέψη καί στόν λόγο τους. Ἔχουμε δέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο πού μᾶς λέγει: «Τῇ ἐλευθερίᾳ ᾗ Χριστός ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε καί μή πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε» (Γαλ. 5,1).
Ἐνημερώνω ὅτι στήν ἐπαρχία μου, τήν Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, κληρικοί καί λαϊκοί καί ἁπλός λαός (τσοπάνηδες καί γεωργοί) εἶναι ὅλοι ὀργισμένοι ἐναντίον σας γιά τό τόλμημά σας νά προωθεῖτε ἕνα τέτοιο ἐλεεινό νομοσχέδιο ἐνάντιο πρός τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας.
Μέ τήν καλή ἐλπίδα ὅτι θά φωτισθεῖτε ἀπό τόν Θεό καί θά σκεφθεῖτε συνετότερα καί θά σταματήσετε λοιπόν τήν πορεία τοῦ ὑπό ψήφιση νομοσχεδίου, σᾶς χαιρετῶ
Μέ τιμή καί εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας"
Σε μια ανάλογου ύφους επιστολή ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ αναφέρει στα κυριότερα σημεία της:
"Ἐξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ,
Ἡ ἐντός τοῦ θέρους καί ἀπό τό τμῆμα διακοπῶν τῆς Βουλῆς ψήφιση τοῦ Σχεδίου Νόμου «Τροποποίηση του ν.927/1979 (Α΄139) και προσαρμογή του στην απόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ της 28ης Νοεμβρίου 2008, για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου» μᾶς ἀναγκάζει ἐσπευσμένως νά Σᾶς ἀπευθύνομε τήν παρούσα, διαμαρτυρόμενοι ἐντόνως ἐκ προσώπου τοῦ εὐαγοῦς Κλήρου καί τοῦ φιλοχρίστου λαοῦ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως, διά τήν μή πρόβλεψη στό ἄρθρο 3 τοῦ συγκεκριμένου Σχεδίου Νόμου τῆς κακόβουλης ἄρνησης ἤ ἐκμηδένισης ἱστορικῶν γεγονότων πού ἀναφέρονται στίς γενοκτονίες τοῦ Ποντιακοῦ καί Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ, τῶν Ἀρμενίων καί τῶν ἄλλων ἐθνοτήτων, πού κατακρεουργήθησαν ἀπό τήν Τουρκική θηριωδία.
Συγχαίρομε δημοσίᾳ τούς 38 Βουλευτάς τοῦ κομματός Σας διά τήν ἐθνική τους θέση καί ἀντίδραση ὅσον ἀφορᾶ στό συγκεκριμένο ἐθνικῆς σημασίας καί σοβαρότητος ζήτημα.
Διαμαρτυρόμεθα ἀκόμη ἐντονότατα, διότι εἰσάγεται γιά πρώτη φορά στήν ἔννομη τάξη καί τό δικαιϊκό σύστημα ἡ ποινική καταδίωξι ἑνός συναισθήματος πού δέν ἔχει λάβει ἀρχή ἐκτελέσεως, ὅπως ἡ ἔννοια τοῦ μίσους, ἡ ὁποία δέν προσδιορίζεται ἐπακριβῶς μέ μέγιστο κίνδυνο τήν καταδίωξη τῆς ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως καί τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως πού προβλέπονται καί προστατεύονται ἀπό τά ἄρθρα 14-16 τοῦ Συντάγματος καί τό ἄρθρο 10 τῆς Ε.Σ.Δ.Α.
Ἀντιλαμβάνεσθε ἀσφαλῶς ὅτι τό ὑπό συζήτηση καί ψήφιση Σχέδιο Νόμου ὡς ἔχει συζητηθεῖ καί διατυπωθεῖ στήν ἁρμόδια Ἐπιτροπή τῆς Βουλῆς, προσβάλλει τό ἀτομικό δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως πού ὡς ἀνεφέρθη συνταγματικῶς προστατεύεται, γι’ αὐτό καί τό περιεχόμενο τῶν σχετικῶν ποινικῶν τυποποιήσεων συναντᾶ τά ὅριά του στά ἄρθρα 10 παραγρ. 2, 14 καί 17 τῆς ΕΣΔΑ, στά ἄρθρα 19 παραγρ. 2 καί 3 καί 21 τοῦ Διεθνοῦς Συμφώνου τοῦ ΟΗΕ γιά τά ἀτομικά καί πολιτικά δικαιώματα καί στά ἄρθρα 5 παραγρ. 1 καί 2, 16 παραγρ. 1 ἐδ. 2, καί 25 παραγρ. 3 τοῦ Συντάγματος.
Ἑπομένως ἡ ποινική ἐκτίμηση τοῦ συναισθήματος πού δέν ἐνέχει τήν ἀρχή ἐκτελέσεως ἐγκληματικῆς ἐνέργειας ἐπιβάλλει φασιστικῷ τῷ τρόπῳ τήν κατάργηση τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως καί ἐπιδιώκει τήν ἀπαγόρευση τῆς σκέψεως, ἐφ’ ὅσον ἡ γνωστοποίησή της θά καθιστᾶ τόν πολίτη ὑποκείμενο τοῦ ποινικοῦ δικαίου.
Ἡ Ἀπόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ προβλέπει ὅτι προϋπόθεση ποινικῆς καταστολῆς ἐγκληματικῆς ρατσιστικῆς ἐνέργειας εἶναι ἡ προσφορότητα τῆς συγκεκριμένης ἐκδήλωσης νά παράγει ἄμεσο καί ἐπικείμενο κίνδυνο συνολικά γιά τήν εἰρηνική καί ὁμαλή κοινωνική συμβίωση, εἰδικώτερα δέ γιά τά δικαιώματα τῆς ὁμάδας ἤ τοῦ προσώπου κατά τῶν ὁποίων στρέφεται.
Οἱ ἀνωτέρω προϋποθέσεις δέν περιλαμβάνονται στό Σχέδιο Νόμου μέ προφανές ἀποτέλεσμα τήν ποινικοποίηση τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως καί κρίσεως.
Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,
Ἀνοίγετε τό ἀσκό τοῦ Αἰόλου μέ αὐτό τό σχέδιο Νόμου διότι ποινικοποιεῖτε καί αὐτή τήν ἐπιστημονική ἄποψη ἀφοῦ μέ τό ὑπό κρίση Σχέδιο Νόμου θά ἔπρεπε νά εἶναι ὑποκείμενο ἐάν ζοῦσε τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου ὁ μακαριστός Καθηγητής Γ. Ἀ. Μαγκάκης διότι στή Νομική Σχολή ἐδίδασκε εἰδικό ποινικό δίκαιο μέ τό σύγγραμά του «Τά ἐγκλήματα περί τό γενετήσιο ἔνστικτο» ὅπου ἀνεφέρετο καί ἡ παρά φύσι ἀσέλγεια τήν ὁποία κολάζει ὑπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις ὁ ποινικός Νομοθέτης στό ἄρθρο 347 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα ἀφοῦ ἐνδεχομένως μποροῦσε νά θεωρηθεῖ ὅτι ἡ συμπερίληψη στίς ἐγκληματικές πράξεις τῆς βορβορώδους αὐτῆς χυδαιότητος ἐμποιεῖ μίσος σέ βάρος ἐχόντων τό συγκεκριμένο διαστροφικό «προσανατολισμό».
Θά πρέπει ὡσαύτως μέ τήν παραπάνω ἀπαράδεκτη πρόβλεψη τοῦ ὑπό κρίση σχεδίου Νόμου νά καθίστατο ὑποκείμενο τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου καί ὁ οὐρανοβάμων Ἀπόστολος Παῦλος διότι στήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή του στό Κεφ. 6 στιχ. 9-11 διακηρύσσει εὐθαρσῶς «...ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι».
Καί συνεπῶς καί Αὐτός ἀπαξιώνων διά τοῦ κηρύγματός του τούς ἑτέρους «προσανατολισμούς» περί τό γενετήσιο ἔνστικτο προκαλεῖ τό μίσος καί τήν ἀπέχθεια ἐναντίον τῶν ὑποκειμένων στά γεώδη αὐτά πάθη. Σέ αὐτή τήν παράνοια ὁδηγεῖτε τό δικαιϊκό σύστημα καί τήν ἔννομη τάξη κ. Πρωθυπουργέ!
Διαμαρτυρόμεθα διότι ἀναλάβατε Ἐσεῖς μετά τοῦ φίλου κ. Εὐάγγελου Βενιζέλου καί ρόλο «Δημιουργοῦ» ἀφοῦ μέ τό ὑπό κρίση Σχέδιο Νόμου καθιερώνεται στήν ἔννομη τάξη τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Ἑλλάδος ἀπό τήν δική Σας Κυβέρνηση καί ἕτερος γενετήσιος-σεξουαλικός προσανατολισμός καί ἑτέρα ταυτότητα φύλου ἐκτός τοῦ ἀνδρός καί τῆς γυναικός καί ἀνακηρύσσεται ἡ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή καί ἡ ἀντιαισθητική μίμηση τοῦ ἑτέρου φύλου ὡς προστατευόμενο ἔννομο ἀγαθό ἀπό τήν Ἑλληνική ἔννομη τάξη.
Βεβαίως γνωρίζετε καλῶς ὅτι αὐτό εἶναι τό πρῶτο βῆμα γιά τήν ἐν συνεχείᾳ προώθηση τοῦ Συμφώνου συμβίωσης τῶν λεγομένων «ὁμοφύλων ζευγαριῶν».
Ἀσφαλῶς στό ὑπό κρίση σχέδιο νόμου ὅπου καθιερώνετε ἕτερο γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους καί ἀσεβῶς ἀνατρέπετε τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία καί φυσιολογία θά περιλαμβάνετε διότι δέν τό διευκρινίζετε καί τούς θεσμούς «δικαίου» τῶν προηγμένων χωρῶν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Βορᾶ ὅπως εἶναι ἡ παιδοφιλία καί ἡ κτηνοβασία πού ἔχουν τύχει συνταγματικῆς καλύψεως στήν Ὀλλανδία μέ τό κόμμα PNVD καί στήν Γερμανία μέ τούς ἑκατόν πενήντα χιλιάδες ἐνεργούς κτηνοβάτες στούς θεσμοθετημένους οἴκους ἀνοχῆς κτηνοβατῶν.
Διερωτῶμαι κ. Πρωθυπουργέ ἐάν στό πρόγραμμα τοῦ Κόμματός Σας ἐξαγγέλονταν καί περιλαμβάνονταν αὐτές οἱ Νομοθετικές πρωτοβουλίες καί ἑπομένως ἐάν ἔχετε τήν νομιμοποίηση τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος πού Σᾶς ψήφισε γιά νά ποινικοποιήσετε τήν ἐλευθερία τῆς ἐκφράσεως καί νά «ἀνιδρύσετε» νέο τύπο ἀνθρώπου.
Νά εἶστε βέβαιος ὅτι ἡ Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πού πέρασε διά πυρός καί ὕδατος καί πού μόνο τούς τρεῖς πρώτους αἰῶνες ἐκοσμήθη μέ τό αἷμα ἕνδεκα ἑκατομμυρίων μαρτύρων δέν θά παύσει νά ὑπερασπίζεται τό ἀνθρώπινο πρόσωπο σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις του καί νά στηλιτεύει τά βύθια γεώδη πάθη μέ ὁποιοδήποτε τίμημα.
Σκεφθεῖτε ὅμως καλῶς, καί τό λέγω μέ τήν ἐμπειρία τῶν πολλαπλῶν καταμηνύσεών μου ἀπό τά λεγόμενα «ὁμοερωτικά» σωματεῖα διότι ὑπερασπίστηκα τό ἀνθρώπινο ἦθος καί τόν θεϊκό Νόμο, χωρίς ποτέ νά στηλιτεύσω πρόσωπα, ὁποία θά εἶναι ἡ θέση Σας στό γήϊνο χωροχρόνο καί στό ἐπέκεινα ὅταν ὁδηγηθοῦν ὡς νέοι μάρτυρες τῆς ἀληθείας τοῦ αἰωνίου Θεοῦ στίς φυλακές, ἐκεῖνοι πού θά ὑπερασπίζονται ἀνύστακτα τό ἀνθρώπινο ἦθος καί τό τιμιώτατο ἀνθρώπινο πρόσωπο.
Ἐλπίζω νά συνειδητοποιήσετε ὅτι ἐμμένοντας στό ἄθλιο αὐτό νομοθέτημα πωλεῖτε σέ τιμή εὐκαιρίας τήν ψυχή Σας γιά μερικούς ἀκόμη μῆνες Πρωθυπουργίας!
Μετά τιμῆς
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ"

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!

Ἀνησυχοῦσα, ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε… Δὲν γίνεται, ἔλεγα, νὰ ἐξαπλώνοντα σὲ ὅλον τὸν πλανήτη αὐτὰ τὰ σαπρόφυτα κι ἐδῶ νὰ μὴν ἔχουν πατήσει τὸ ποδάρι τους… Κι εὐτυχῶς ἔρχονται τὰ γεγονότα νὰ μὲ …καθησυχάσουν!!!Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!4
Τί λέτε καλέ; Εἶναι δυνατόν νά μᾶς ἀφήσουν ἐμᾶς ἔξω ἀπό τόν λογαριασμό; Εἶναι δυνατόν σέ ΟΛΟΝ τόν πλανήτη νά  χρησιμοποιοῦν στρατούς μισθοφόρων χασάπηδων κι ἐδῶ νά μᾶς ἀφήσουν ἐκτός; Πλάκα κάνουμε;

Τὸ γλυκὸ …«δένει»!!! «Ἰσλαμοφασίστες», «ἐπενδυτές» καὶ «ἐκλεκτοί» παρέα!!!

Συμπτώσεις ἤ «Συμπτώσεις»; Ἐπεὶ δὴ δὲν ὑπάρχουν συμπτώσεις στὶς ἡμέρες μας… Κι ἐπεὶ δὴ αὐτὸ ποὺ συνέβη στὴν Οὐκρανία, στὴν Συρία, στὴν Αἴγυπτον, στὴν Τουρκία (ναί, κι ἐκεῖ!!!), στὴν Βουλγαρία καὶ σὲ κάθε ἄλλην πλευρὰ τοῦ πλανήτου, εἶναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ προγραμματισμένο καὶ προετοιμασμένο, γιὰ νὰ ἐξαπλωθῇ ΣΕ ΟΛΟΝ τὸν πλανήτη, πρὸ κειμένου νὰ παραμένουν ΟΛΟΙ σιωπηλοί, τρομοκρατημένοι καὶ τελικῶς ἀδρανεῖς, θὰ ηταν ΑΔΥΝΑΤΟΝ νὰ μὴν ἔχουμε κι ἐδῶ τὰ σχετικὰ παρακλάδια τῆς κάθε λογῆς «τρομοκρατικῆς ὀργανώσεως»…
Ἄς ξεκινήσουμε μὲ τὸ νὰ δοῦμε τὰ κοινά τους σύμβολα, ποὺ τὰ βλέπουμε πλέον σὲ κάθε πλευρὰ τοῦ πλανήτου.
Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!6
Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!7Κι ἐπεὶ δὴ ξέρω τὶ λέω, ἐδῶ καὶ χρόνια (κι ὄχι μόνον ἐγώ!!!), ἄς θυμηθοῦμε ἀρχικῶς μερικὰ …«αὐθόρμητα» γεγονότα καὶ μετὰ ἄς δοῦμε τὸ τὶ μᾶς ἔρχεται…!!!
Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!10Κι ἐδῶ φυσικά… Ὅπως ἀκριβῶς στὴν Αἴγυπτον, στὴν Συρία, στὴν Λιβύη… Ἔτσι κι ἐδῶ…
Αὐτὴν τὴν φορὰ τὸ ἀπό-κομμα τοῦ Soros  «Οἰκολόγοι πράσινα ἄλογα» μᾶς ἔκανε τὴν εἰσαγωγή…

Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!14
Κι ἐπίσης ἄς δοῦμε αὐτὰ ποὺ σηματοδοτοῦν τὴν νέα πραγματικότητα τοῦ ἰσλαμικοῦ κόσμου, ὡς γεγονότα ἀλλὰ κι ὡς …«αύθόρμητες πορτοκαλὶ …ἐπαναστάσεις», οἱ ὁποῖες ὅμως ἀλλάζουν σύνορα, χάρτες καὶ κυρίως ΓΕΝΟΚΤΟΝΟΥΝ ὅσους, κατ’ αὐτοὺς πάντα, ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ!!!
Μερικὰ παραδείγματα:
Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!12

Ἐπανάστασις δίχως εἰσαγωμένους ἐκπαιδευτές, δὲν γίνεται!!!

Καὶ τὴν στιγμὴ ποὺ κομματιάζουν ἀνθρώπους ἀκοῦς «Ἀλλάχ οὐάκμπαρ».

Τὸ Λόμπυ ξανακτυπᾶ στὴν Θράκη κι ἀκυρώνει κάθε μειονότητα!Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!8

Γιατί προωθοῦνται ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ οἱ ἐπιθέσεις μίσους τῶν ἰσλαμιστῶν;

ΟΙ …«ΚΑΛΟΙ» ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΧΑΣΑΠΗΔΕΣ…!!!Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!9

Τά ἀνθρωπόμορφα κτήνη τοῦ Μόρσι πρέπει νά ἀθωωθοῦν;

Καί τί σύμβολα ἔχουν αὐτά τά κτήνη εἴπαμε; Ταὐτά… Ὡς συνήθως….
  Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!11

Ὁ Soros σκηνοθέτησε τὴν καταστροφὴ τῆς Οὐκρανίας.

Ἑτοιμάζουν πραξικόπημα στὴν Βενεζουέλα.Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!5

Πῶς χαλιναγωγούμεθα κι ἐλεγχόμεθα ΟΛΟΙ μας;

Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!13

Ποιός τολμᾶ νά ἀντιμετωπίσῃ τόν Παγκόσμιο Σιωνισμό; 

Διότι μᾶς ἔρχεται κι ἐμᾶς τὸ γνωστὸ …«ἐπαναστατικὸν μένος», ποὺ βρῆκε τόσους καὶ τόσους…
Κι ἄς μὴν θέλουμε νὰ τὸ συνειδητοποιήσουμε…
Καὶ εἶναι πολὺ χειρότερο ἀπὸ κάθε τὶ ἄλλο, ποὺ ἔχουμε γνωρίσει…
Ἤδη εἶναι στὴν Θράκη (ἐπισήμως) καὶ τώρα πατᾶ (ἐπισήμως) τὸ πόδι του καὶ στὴν Ἀττική!!!

Δὲς τὶ ὑποστηρίζει γιὰ νὰ καταλάβῃς τὸ ποιὸν …ἐξυπηρετεῖ!

Καὶ φυσικὰ ἡ πολὺ ἐνδιαφέρουσα συνέχεια στὸ κέντρον τῶν Ἀθηνῶν… Γιὰ νὰ μὴν ξεχνιόμαστε δῆλα δή…

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η ISIS στο κέντρο της Αθήνας!
Αλωνίζουν ανενόχλητοι οι σφαγείς κάτω απο την μύτη της συγκυβερνησης. Ποιος τους καλύπτει;Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!1 - Αντίγραφο

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ!
Το ΙSIS έχει κάνει ήδη την πρώτη του εμφάνιση στην Αθήνα… Η μαύρη σημαία του τζιχάντ σε εκδήλωση της, υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ, συριακής αντιπολίτευσης στην πλατεία… Κλαυθμώνος
Misha
σσΟ: ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ; Ποσά χρόνια βρίσκονται εδώ; Τι ενέργειες έχουν κανει εις βαρος της χώρας; Τι θα κανει τωρα η συγκυβέρνηση όταν μια τέτοια επικίνδυνη ναζιστικη οργάνωση δρα στην Αθήνα; Αναμένουμε…
ὀλυμπία
Χμμμ… Δῆλα δή εἶναι σοβαρά τά πράγματα; Ναί… Εἶναι σοβαρὰ τὰ πράγματα!!! Εἶναι πολὺ σοβαρότερα ἀπὸ αὐτὸ ποὺ φανταζόμαστε… Εἶναι τόσο σοβαρά, ποὺ πλέον εἴμαστε ΜΟΛΙΣ μία στιγμὴ πρὶν ἀπὸ τὴν «ἔκρηξιν». Κι ἔχουμε λάβει τὸ μήνυμα ἐδῶ καὶ καιρό… Πολὺ καιρό!!!

Ξεκίνησε ἡ κατάληψις τῶν Ἀθηνῶν ἀπό τούς Πακιστανούς;

Ξέρετε γιατί δέν συλλαμβάνεται ὁ Ἀσλάμ;

Τζαβὲτ Ἀσλάμ ἤ ἄλλως μία ἀκόμη κουράδα στὸν ἀφρό.

Κι ὅταν λέῳ ἔκρηξιν, νὰ ξεκαθαρίζουμε τὸ τὶ ἐννοοῦμε. Τὰ γεγονότα τῶν Ἀθηνῶν ποὺ συνέβησαν «αὐθορμήτως» τὸ 2009 ἦταν ἁπλῶς μία …μικρὰ γεύσις τῶν ὅσων ἀκολουθοῦν συντόμως. Γεγονότα πλέον κι ὄχι ὑποθέσεις ἤ συνωμοσιολογίες… Ἤ τέλος πάντων ξεφύγαμε οὐσιαστικῶς ἀπὸ τὸ ἐπίπεδον τῶν ὑποθετικῶν σεναρίων καὶ περάσαμε στὸ ἐπίπεδον τῆς …ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ!!!!

Τὸ ΥΠΑΡΧΟΝ Ἰσλαμικὸν κράτος ἐπὶ εὐρωπαϊκοῦ ἐδάφους.

Κυκλωτικός ἐλιγμός τοῦ ΝΑΤΟ οἱ …«ἐπιθέσεις» τῶν «τζιχαντιστῶν»;

Ὅλα ὅσα συμβαίνουν τμῆμα ἑνὸς γενικοτέρου σχεδιασμοῦ ποὺ ἀφ΄ ἑνὸς ΔΟΥΛΟΠΟΙΕΙ κάθε ἀνθρώπινον ὄν κι ἀφ΄  ἑτέρου βοηθᾶ στὸν ἀποπληθυσμό!!! Διότι κατὰ βάσιν αὐτὸ παραμένει τὸ ζητούμενον!!!

ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ISIL

Καί τί ἔγινε πού ἄρχισαν νά τό ἀντιλαμβάνονται κάποιοι μουσουλμάνοι; Ἡ ζημιά ἔγινε ἤ ὄχι;
Τώρα λοιπὸν κι ἐδῶ ἔφθασε ΕΠΙΣΗΜΩΣ τὸ νέο μέσον καταστολῆς. Ἤδη τὸ εἴδαμε στὴν Γερμανία, στὴν Γαλλία, στὴν Ἀγγλία… Γιατί λοιπόν νά μήν δοῦμε κι ἐδῶ τίς συνέπειές του;Ἐπὶ τέλους!!! Ἡ ISIS (τῶν μισθοφόρων ΧΑΣΑΠΗΔΩΝ) ΕΠΙΣΗΜΩΣ καὶ στὴν Ἀθήνα!!!15

Παραστάσεις δημιουργίας τρόμου…

Διότι ἐὰν καταλάβουμε τὸ τὶ πασχίζουν νὰ δημιουργήσουν δὲν θὰ μπορῆ ἡ προπαγάνδα τους νὰ μᾶς ἀκινητοποιήσῃ. Ἐν ᾦ τώρα συμπράττουν ΟΛΟΙ, πρὸ κειμένου νὰ βγάλουμε τὸν σκασμό, νὰ ἀπησχοληθοῦμε μὲ ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ ἄσχετα καὶ νὰ μᾶς ἔλθῃ …ξαφνικὰ ἡ συμφορά!!!

Συμπέρασμα; Ὅλα αὐτὰ ποὺ βλέπουμε εἶναι τὰ προεόρτια αὐτοῦ ποὺ ἔρχεται. Κι αὐτὸ ποὺ μὲ τρομάζει δὲν εἶναι τόσο ἡ ἀφασία μας, ποὺ θὰ μᾶς βρῆ, ὅπως πάντα, νύκτα καὶ στὰ σιωπηλά… Ἄλλο μὲ ἀνησυχεῖ… Πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ κατέφθασαν ἐδῶ ΔΕΝ εἶναι ἐγκληματίες καὶ μισθωμένοι χασάπηδες. Τί θά συμβῆ τήν ἐπομένη ἡμέρα; Ἀναλογιζόμεθα;
filonoi

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Ιράκ: Ο Παράδεισος που έγινε κόλαση


 


Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
            Κάθε μέρα και πληθαίνουν οι φρικιαστικές περιγραφές για τα βάσανα και τη γενοκτονία των χριστιανών στο Ιράκ από τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Σουλτανάτου». Μπρος σ’ αυτές ωχριά η πιο αρρωστημένη, η πιο εγκληματική φαντασία. Στο Ιράκ,  στον τόπο όπου τοποθετείται ο Παράδεισος  - Εδέμ και από όπου ξεκίνησε η Ιστορία του ανθρώπου, βιώνεται σήμερα η κόλαση και κυριαρχεί ο θάνατος.
            Ο Χριστιανισμός στο Ιράκ διαδόθηκε από τον 1ο αιώνα. Οι διαφόρων εθνών κάτοικοι της Μεσοποταμίας και των γύρω περιοχών της, «Πάρθοι, Μήδοι και Ελαμίτες, κάτοικοι της Μεσοποταμίας…»,  ιουδαίοι και προσήλυτοι, κατάπληκτοι, εκστατικοί και απορημένοι, άκουσαν να μιλάνε για τη σωτηρία τους οι Απόστολοι στη δική τους γλώσσα, την ημέρα της Πεντηκοστής, (Πραξ. β΄, 1-36).  Αργότερα και  παράλληλα με τις περιοδείες του Αποστόλου Παύλου και των άλλων Αποστόλων σε διάφορες περιοχές της Οικουμένης, οι Απόστολοι Θωμάς και Θαδδαίος διέδωσαν τον Χριστιανισμό στη Μεσοποταμία, στους Ασσυρίους και στους Χαλδαίους.

 Είναι θαύμα που επέζησαν επί τόσους αιώνες οι Χριστιανοί του Ιράκ. Και είναι αίσχος και ντροπή που στις ημέρες μας αυτοί εξοντώνονται από τους  Μουσουλμάνους φανατικούς, επειδή μένουν εδραίοι στη χριστιανική τους πίστη. Είναι οι σύγχρονοι Μάρτυρες.  Πρόσφατα όταν τζιχαντιστές μπήκαν σε ένα χωριό και συγκέντρωσαν τους χριστιανούς άντρες τους είπαν να προσκυνήσουν το Ισλάμ, αλλιώς θα τους σκοτώσουν, και αυτοί προτίμησαν τον θάνατο από το να αλλαξοπιστήσουν. 
Τον καιρό αυτό εξοντώνονται οι χριστιανοί του Ιράκ έχοντας επιζήσει πολλών σφαγών ανά τους αιώνες. Γενοκτονία υπέστησαν από τους Μογγόλους του Ταμερλάνου (1336-1405), όπως και απηνείς διωγμούς το 1933 και το 1988, πριν έρθει στο 2014 η λαίλαπα και η σφαγή από τους τζιχαντιστές. Το 1987 οι Χριστιανοί ήσαν στο Ιράκ 1.400.000 ψυχές, το 2003 είχαν μείνει 800.000 και σήμερα είναι άγνωστο πόσοι έχουν απομείνει, αν έχουν απομείνει. Όσα συμβαίνουν σήμερα στο Ιράκ είναι από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Συναγωνίζονται αυτά του Κεμάλ, των Ναζί, του Στάλιν, του Μάο, των Ερυθρών Χμερ, της Ρουάντα.
Η Μεσοποταμία είναι γνωστή από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη:
Η Ασσυρία: Στην Αγία Γραφή και συγκεκριμένα στη Β΄ Βασιλειών περιγράφεται η επίθεση των Ασσυρίων, υπό τον βασιλιά Σενναχηρίμ, κατά της Ιερουσαλήμ. Βασιλιάς  τότε του βασιλείου του Ιούδα ήταν ο ευσεβής Εζεκίας, που έζησε την ίδια εποχή με τον Προφήτη Ησαΐα και βασίλευσε από το 715 έως το 687 π.Χ.. Οι δυνάμεις των Ασσυρίων ήσαν υπέρτερες, όμως «ο άγγελος Κυρίου θανάτωσε από αυτούς εκατόν ογδόντα πέντε χιλιάδες άντρες… Αμέσως τότε ο βασιλιάς Σενναχηρίμ έλυσε την πολιορκία και γύρισε στην πρωτεύουσα του, Νινευή». Επεισόδιο με τους Ασσυρίους και με τον βασιλιά τους Μερωδάχ-Βαλαδάν, που ήταν και ηγεμών της Βαβυλώνας, διηγείται ο Προφήτης Ησαΐας (Ησαΐου λθ΄1-8). Οι Ασσύριοι είναι από τους πρώτους στην περιοχή του Ιράκ που ασπάσθηκαν τον Χριστιανισμό και είναι υπερήφανοι που μιλάνε τα αραμαϊκά, τη γλώσσα που, κατά την Παράδοση, μιλούσε ο Ιησούς Χριστός.
Η Βαβυλώνα, ή Βαβέλ: Πόλη πλησίον της σημερινής Βαγδάτης, πρωτεύουσας του Ιράκ. Υπήρξε σπουδαία στην απώτερη αρχαιότητα και  συνδέεται με την Ιστορία των Εβραίων.  Περίφημα ήσαν τα τείχη της , οι κρεμαστοί της κήποι, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, και η πύλη της Ιστάρ (Σημ. Βρίσκεται στο Μουσείο του Βερολίνου).  Κατοικήθηκε από διάφορους λαούς (Χετταίους, Ακκάδιους, Αμοραίους, Ασσύριους, Χαλδαίους, Πέρσες και Έλληνες).  Τα γνωστά γεγονότα με τον  πύργο της Βαβέλ περιγράφονται στο βιβλίο της Γενέσεως και στο  11ο Κεφάλαιο, στους στίχους 1-9. 
Πολλά είναι τα επεισόδια που περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη για την πολύχρονη αιχμαλωσία των Εβραίων από τον βασιλιά των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορα, μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από αυτόν. Ένα από τα γεγονότα είναι η σφαγή του στρατηγού του Ναβουχοδονόσορα Ολοφέρνη από την Ιουδίθ. Πληρέστερα τα της αιχμαλωσίας περιγράφονται στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης Δανιήλ, στο οποίο περιγράφονται οι περιπέτειες του Προφήτη και των τριών φίλων του κατά την αιχμαλωσία τους στη Βαβυλώνα.  Υπήρξαν δυο βαβυλώνιες αιχμαλωσίες, που κράτησαν από το 597 έως το 538.  Στην Καινή Διαθήκη η Βαβυλώνα αναφέρεται στην Αποκάλυψη (ιδ΄ 8) ως κέντρο και πομπός πορνείας και ειδωλολατρικής παραφοράς και διαφθοράς. 
Η Νινευή: Βρίσκεται δίπλα στη σύγχρονη Μοσούλη και αποτελούσε ένα από τα κέντρα των Ασσυρίων χριστιανών.  Πρωτεύουσα του κράτους των Ασσυρίων έως το 612 π.Χ., όταν καταστράφηκε από τους Βαβυλωνίους και τους Μήδους.
Η Ουρ: Μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Μεσοποταμίας και πατρίδα του Αβραάμ.  Είχε μακρά και σημαντική ιστορία, από το 2500 π.Χ.  Βρίσκεται στα νότια του σημερινού Ιράκ, στις εκβολές των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη στον Περσικό κόλπο και απέχει 18 χιλιόμετρα από την, κατά την Παράδοση, τοποθεσία της Εδέμ. Πρώτοι κάτοικοι της ήσαν οι Σουμέριοι. Όπως γράφεται στο βιβλίο της Γενέσεως (ια΄ 31) «Ο Θάρα πήρε τον γιό του Άβραμ, τον από τον  άλλο του γιο Αράν,  εγγονό του Λωτ και τη νύφη του Σάρα, γυναίκα του Άβραμ και τους οδήγησε έξω από την Ουρ των Χαλδαίων για να πάνε στη Χαναάν». 

Οι Χαλδαίοι: Αρχαίο όνομα των κατοίκων της νοτιοδυτικής Μεσοποταμίας. Ήσαν σημιτικής καταγωγής.  Καλλιέργησαν με πάθος την αστρολογία. Σε μεταγενέστερους  χρόνους το όνομα δήλωνε ανθρώπους που κατείχαν τη μαντική τέχνη. Στο βιβλίο του  Δανιήλ αναφέρεται ότι έδειξαν αδυναμία να εξηγήσουν το όνειρο του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα, που τελικά ερμήνευσε ο προφήτης Δανιήλ.  Γνωστοί στην Καινή Διαθήκη είναι οι μάγοι της Ανατολής (Ματθ. β΄ 1 κ.ε.), που είδαν να ανατέλλει το άστρο και το ακολούθησαν έως την Φάτνη της Βηθλεέμ, όπου γεννήθηκε ο Θεάνθρωπος Χριστός.  Η επικρατέστερη άποψη είναι πως ήσαν Χαλδαίοι σοφοί, παρατηρητές των άστρων.-   

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ



Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΣΙΟΥΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ



Μεγάλος ντόρος έγινε για την ανακάλυψη δήθεν του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου... «Είναι βέβαιο ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εξαιρετικά σημαντικό εύρημα» δήλωσε ο Σαμαράς μετά την επίσκεψή του στον χώρο της αρχαιολογικής ανασκαφής στην Αμφίπολη και πρόσθεσε: «η γη της Μακεδονίας μας, εξακολουθεί να μας συγκινεί και να μας εκπλήσσει αποκαλύπτοντας από τα σπλάχνα της μοναδικούς θησαυρούς, που συνθέτουν, υφαίνουν όλοι μαζί αυτό το μοναδικό μωσαϊκό της Ελληνικής μας Ιστορίας, για το οποίο όλοι οι Έλληνες είναι πολύ υπερήφανοι».



Χαρακτήρισε αυτό που είδε ως «ένα μνημείο με μοναδικά χαρακτηριστικά» και προχώρησε σε αναλυτική περιγραφή των όσων είδε:«Ένας περίβολος γύρω-γύρω 497 μέτρα, σχεδόν ένας τέλειος κύκλος σμιλεμένος σε μάρμαρο Θάσου. Το λιοντάρι της Αμφίπολης πάνω από 5 μέτρα, 5,20 μέτρα, ας το σκεφτούμε στην κορυφή του τύμβου. Δυο ολόγλυφες Σφίγγες που βλέπετε, που είναι εκεί σαν να φυλάσσουν- και πράγματι είναι εκεί για να προφυλάξουν την είσοδο του τάφου. Ένας δρόμος πλατύς, με πλάτος 4,5 μέτρα, που οδηγεί στην είσοδο με τοίχους που μιμούνται σε φρέσκο τον τρόπο δόμησης του περίβολου». 


Και συνέχισε με νόημα:«όλα αυτά τα στοιχεία έχουν επιτρέψει στην κ. Περιστέρη, την ανασκαφέα, την αρχαιολόγο, να είναι αισιόδοξη ότι πρόκειται για ένα μοναδικό ταφικό μνημείο, που- όπως μας είπε- χρονολογείται μεταξύ του 325 και του 300 π.Χ.. Βέβαια, στο καίριο ερώτημα η ανασκαφή είναι αυτή η οποία θα αποκαλύψει την ταυτότητα του νεκρού. Η ανασκαφή θα συνεχιστεί με ρυθμούς που υπαγορεύει τόσο το εύρημα όσο, βέβαια, και η επιστημονική δεοντολογία. Για άλλη μια φορά συγχαρητήρια στην κ. Περιστέρη και τους συνεργάτες της».

Ωραίος ο Σαμαράς, δηλαδή στην ώρα του! Άφησε τις υπόνοιες ότι μπορεί να είναι ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου αλλά δεν εξετέθη να το πεί. Γιατί απλούστατα δεν είναι!!! Απλώς τώρα επελέγη ο χρόνος για να γίνει ο ντόρος...
Οι ανασκαφές στην Αμφίπολη όμως δεν είναι χθεσινές...

Γι αυτό θα παραθέσουμε ένα άρθρο περυσινό, δημοσιευμένο στις 26/8/13, με το οποίο συμφωνούμε απολύτως και το οποίο είναι άκρως διαφωτιστικό, διότι περιέχει και τις τότε απόψεις της ανασκαφέως περί του τάφου στην Αμφίπολη...


Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ



Τις τελευταίες ημέρες πολλά διαβάζουμε και βλέπουμε για την δήθεν ανακάλυψη του Τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αμφίπολη.

Η γνώμη του ΕΟΕ είναι πως ακόμη και να τον ονομάσουν τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν θα είναι… σε αυτό συμφωνεί και η υπεύθυνη ανασκαφέας – προϊσταμένη της ΚΗ΄Εφορείας Αρχαιοτήτων της περιοχής όπου δηλώνει:

«Είναι τουλάχιστον απίθανο και στερείται κάθε επιστημονικής σοβαρότητας το να υποστηρίζουμε πως το εύρημα της Αμφίπολης ‘κρύβει’ τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Για τον απλούστατο λόγο ότι, στον έναν χρόνο που διαρκεί η ανασκαφή, δεν σκάβουμε ακόμα τον τάφο. Προς το παρόν είμαστε μπροστά σ’ έναν λαμπρό ταφικό περίβολο – μοναδικό στον ελληνικό χώρο».

Εμείς θεωρούμε πιο πιθανό να είναι ο τάφος της γυναίκας του της Ρωξάνης παρά του ίδιου του Αλέξανδρου. Το ότι η περίβολος του τάφου είναι κοντά στα 500 μέτρα και υπάρχουν αγάλματα με το λέοντα (σύμβολο της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας) αυτό δεν λέει απόλύτως τίποτα. Γιατί απλά υπαρχει άλλο ταφικό μνημείο με 12.000 τ.μ και για εκείνο όλοι σιωπούν… άσε που η περιοχή όπου είναι εκέινο το μνημείο ταιριάζει περισσότερo από ότι η Αμφίπολη για την ταφή του Μέγιστου των Ελλήνων. Φυσικά για αυτό ξέρει αρκετά καλά ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ο οποίος σταμάτησε την χρηματοδότηση της ανασκαφής του ταφικού μνημείου των 12.000 τ.μ στην έρημο της Σίουα στην Αίγυπτο στο σημείο που ήταν να ανοίξει ο τάφος… Τώρα το παραμυθάκι το ξέρουμε καλά. Μέτρα παντού, υποχωρήσεις σε όλα, μειώσεις μισθών και θέσεων. Γιατί να μην πετάξουμε την ιστοριούλα για την Αμφίπολη να έχουν να παίζουν οι ρομαντικοί αλλά και όλοι οι Έλληνες που ψάχνουν μια αφορμή για να αναθαρρήσουν; Γιατί δεν έκαναν το ίδιο με την τοιχογραφία της Ιεράς μονής της Περιβλέπτου στην Μάνη που έδειχνε την ανάληψη του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Και μεταφέρθηκε σε ένα μουσείο της κακιάς ώρας με το που πήρε έκταση το θέμα;

Η ανάληψη του Μεγάλου Αλεξάνδρου




Σταματήστε να πουλάτε παραμύθια στον Ελληνικό λαό και δώστε λεφτά για την ανασκαφή στην έρημο Σίουα… Αλλά ξεχάσαμε εκεί οι Αμερικάνοι παίζουν μπάλα τώρα με τον εμφύλιο στην Αίγυπτο… Αλλά μην ξεχνάτε ότι η Αμερική έχει κολλητάρια τα Σκόπια… Καλημέρες….

ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΟΙΜΟΥ- ΑΘΗΝΑΣ

Τώρα έχουν ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη για μια ανακάλυψη. Πρέπει  να μεταφερθεί ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου στην Αμφίπολη... Ίσως  το ISIL ανατινάξει μαζί με τα άλλα παγκόσμια μνημεία και τον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου στην έρημο της Σίουα ώστε η Νεοταξίτες να τον "μεταφέρουν"  στην Αμφίπολη εντός του προτεκτοράτου τους, της Γκρεκονίας..

Το ότι ο τάφος είναι εκεί στην έρημο της Σίουα, μας το δείχνει και η εικόνα του Αγίου Σισώη (ο οποίος ασκήτεψε στην έρημο της Σίουα) και τον δείχνει να θρηνεί στον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου

(Βλέπε την αρχική φωτό) 

Διακρίνατε δίπλα στον τάφο την περικεφαλαία και την ασπίδα με το αστέρι που βρέθηκε στην Βεργίνα στον τάφο του Φιλίππου!

Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και ο προδότης Σημίτης ο μέγας ένοχος για την απόκρυψή της!

Συνεχιστής του έργου του ο Σαμαράς και στα αρχαιολογικά ψέματα...

oimos

Ακούστε ΡΑΔΙΟ ΦΛΟΓΑ ( κάντε κλίκ στην εικόνα)

Ακούστε  ΡΑΔΙΟ ΦΛΟΓΑ ( κάντε  κλίκ στην εικόνα)
(δοκιμαστική περίοδος )