(...) Δεν υπάρχει τρόπος να αντιληφθεί ο τραυματισμένος και βεβαρυμμένος λόγιος που μετρά τη ζωή του με τις σπιθαμές του κοινού νού πως τα μεγάλα έργα διαβάζονται πάντοτε τώρα. Ακριβώς γι' αυτό, δεν υπάρχει ούτε μετα-Πλατωνική, ούτε μετα-Παλαμική θεολογία ή φιλοσοφία. Υπάρχει μόνον φιλοσοφία και θεολογία εν όψει του Πλάτωνα ή του Παλαμά, δηλαδή ομοφωνία ή διαφωνία στο ύψος τους. Όπως δεν υπάρχει και μετα-Πατερική θεολογία εν γένει- εκτός και αν ομιλούμε για την άφρονα έξοδο από τον κόσμο όπου εκείνοι οι μακάριοι έπασχαν την αλήθεια, η οποία αλήθεια συναντά τους ανεπαρκείς επιγόνους μόνον (για να θυμηθώ τον οξυδερκή Lacan) ως ψυχοσωματικό σύμπτωμα.
iereasanatolikisekklisias.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου