«Παράκεντρα εξουσίας» και αδικίας

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ:

«ΠΑΡΑΚΕΝΤΡΑ» ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΑΣ

ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΔΟΓΜΑΤΟΣ

Και ερωτάται: Τα ίδια κέντρα εξαφάνισαν τις Αιρετικές θέσεις του Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου και του επιτρέπουν να προβαίνει στην καταδίκη Καλογραιών;

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Παράκεντρα εξουσίας» έχουν αναδυθεί σε μια «δαιμονική προσπάθεια» για την αλλοίωση αποφάσεων ακόμα και «Δογματικών ζητημάτων».

Όταν καταθέταμε την Μηνυτήριο Αναφορά κατά του Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομου «επί αιρέσει», είμαστε περίεργοι να δούμε, με ποιόν τρόπο και σκεπτικό θα τον «αθωώσουν οι συνάδελφοί του», όπως πολλοί υποψιασμένοι μάς διαβεβαίωναν. Η περιέργειά μας μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, όταν —προ μηνός περίπου— για το ίδιο θέμα κατέθεσε καταγγελία εναντίον του, όχι κάποιος λαϊκός (τον οποίο δεν υπολογίζουν πλέον οι στοργικοί μας «Πατέρες», οι Επίσκοποι), αλλά ο Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ. Με έκπληξη διαβάσαμε στη συνέχεια ότι, πράγματι, η Νομοκανονική Επιτροπή «αθώωσε» τον καταγγελλόμενο Μητροπολίτη δικαιώνοντας τους υποψιασμένους για την «ιερότητα και δικαιοσύνη» της Ιεράς Συνόδου(1).

Όμως, όλες οι απορίες μας λύθηκαν, όταν ανακαλύψαμε τις παρακάτω βαρύτατες καταγγελίες κατά Μητροπολιτών και φίλων τους, που είχε εκτοξεύσει ο τότε Θηβών κ. Ιερώνυμος σε συνέντευξή του προς την εφημ. «Έθνος». Όπως όλοι οι Έλληνες έχουν διαπιστώσει, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ακόμα, επί της αρχιεπισκοπίας του τότε καταγγέλλοντος κ. Ιερωνύμου, αλλά βαίνουν επιδεινούμενα. Το τμήμα της συνέντευξης του Αρχιεπίσκοπου κ. Ιερώνυμου που μας αφορά, έχει ως εξής(2):

Αρχιεπ.: «H αλλοίωση αυτή της έννοιας του συνοδικού συστήματος και η έκπτωσή του σε δήθεν δημοκρατικό πολίτευμα είναι ένα από τα εγκλήματα της νεοελληνικής ορθοδοξίας. Tί άλλο συνιστά ο τρόπος που καλούμαστε να λειτουργήσουμε ως Iεραρχία, όταν πολλές φορές συνεδριάζουμε για να επικυρώσουμε προειλημμένες αποφάσεις, με τρόπο ανάλογο προς τα στελέχη ενός κόμματος, που οφείλουν να πειθαρχούν στη “«γραμμή” που προαποφάσισε “η ηγεσία”; Δεν δείχνει αυτό πλήρη σύγχυση μεταξύ της εφαρμογής του συνοδικού μας συστήματος και της έκπτωσης του Iερού Θεσμού της διοικήσεως της Eκκλησίας σε κομματικό εκτελεστικό γραφείο;»

Ερ.: «Ποιοι έχουν τελικά την ευθύνη για την πορεία της Eκκλησίας;».

Αρχιεπ.: «Όλοι μας. Kαι εγώ που σας μιλάω τώρα. Kληρικοί και λαϊκοί. Kυρίως το σώμα της Iεραρχίας που δεν μπόρεσε δυστυχώς ακόμη να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει “κρίσις ταυτότητος” της Eκκλησίας που παρασύρεται όλο και περισσότερο από το πνεύμα της εκκοσμίκευσης… Eίναι αισθητή η δαιμονική προσπάθεια που καταβάλλεται το “Σώμα Xριστού” να γίνει παρέες. Παρέες που με τη σύμπραξη με τις εξουσίες του κόσμου τούτου, μπορούν να αποτελούν παράκεντρο εξουσίας με ισχυρό λόγο στα εκκλησιαστικά δρώμενα, από την εκλογή δηλαδή Eπισκόπων μέχρι τις αποφάσεις επί δογματικών, ποιμαντικών και νομοκανονικών ζητημάτων». (“Eθνος” 21/10/06, Π. Παπαβασιλείου).

Αλλά έχουμε κι άλλη δήλωση του κ. Ιερώνυμου: «Αφού η Δικαιοσύνη η εκκλησιαστική χωλαίνει, είναι ανάγκη να υπάρχει και δικηγόρος λαϊκός και οι πόρτες (των εκκλησιαστικών δικαστηρίων) να είναι ανοιχτές για να παρακολουθεί ο κόσμος όπως γίνεται σε κάθε δικαστήριο» (“Ελευθεροτυπία”, 13/11/99, www.apopsy.gr/2008/t_212/apo_01.htm).

Υπάρχουν, βέβαια, και άλλες συναφείς δηλώσεις του κ. Ιερώνυμου. Παραθέτουμε μία ακόμα: «Οταν διάβαζα τα της οικονομικής σκανδαλολογίας, ήλπιζα ότι στη Σύνοδο της Ιεραρχίας θα ξεκαθάριζαν τα πράγματα. Έφυγα απογοητευμένος, γιατί διαπίστωσα, για μια ακόμα φορά, ότι οι κοσμικές μεθοδεύσεις ωχριούν μπροστά στις εκκλησιαστικές» (ΝΟΕ 1998, συνέντευξη στο περιοδικό “ΜΕΝ”).

Εμείς, να δείτε Μακαριώτατε, πόσο απογοητευμένοι είμαστε από εσας και την Ιερά Σύνοδο στην οποία προεδρεύετε. Διότι διαπιστώνουμε συχνά, ότι η Διοικούσα Εκκλησία μάς εκπλήσσει επιτρέποντας να παρεισφρύουν στοιχεία αντι-ευαγγελικά μέσα στην θεοΐδρυτη Εκκλησία του Χριστού, να εκκολάπτονται και καλλιεργούνται κακοδοξίες, (όπως αυτή του Μεσσηνίας), οδηγώντας έτσι με γεωμετρική πρόοδο δια του εξουνιτισμού της στην παναίρεση του Οικουμενισμού και στην συγκρητιστική Πανθρησκεία του Αντιχρίστου.

Όσο απογοητευόμαστε, όμως, από εσας, τόσο περισσότερο στρέφουμε την ελπίδα μας σε Εκείνον που έπαθε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε για την Εκκλησία Του και αναμένουμε.

Θεσσαλονίκη, 14 Ιουλίου 2010

Για την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσµάς Φλαµιάτος”»

Ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ο Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης

________________________________

ΕΠΙΜΕΤΡΟ και ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

(*) Λίγο πριν δώσουμε στην δημοσιότητα αυτό το Δελτίο, διαβάσαμε στο www.amen.gr την εξής είδηση: «Μεθαύριο στις 9 το πρωί (15/7/2010) θα διεξαχθεί στο Επισκοπικό Δικαστήριο (Καλαμάτας) η δίκη των 4 καλογραιών της Μονής Κωνσταντίνου και Ελένης Καλαμάτας» με τις κατηγορίες: «απείθεια και καταφρόνηση της προϊσταμένης εκκλησιαστικής αρχής, δημιουργία φατρίας σε βάρος της Εκκλησίας και του μητροπολίτη, παράβαση μοναχικής ομολογίας περί υπακοής στην Εκκλησία, και δεινότατος σκανδαλισμός της συνειδήσεως των πιστών».

Σ’ αυτά έχουμε να κάνουμε τρεις παρατηρήσεις:

α) Ποιος εγγυάται την δίκαιη δίκη από έναν Μητροπολίτη (που είναι ο ίδιος κατήγορος, εισαγγελέας και δικαστής!!!) και ταυτοχρόνως κατηγορούμενος «επί αιρέσει» και υπόλογος για την «ορθοδοξία» του στην διαχρονική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού; (Και όχι βέβαια στα «παράκεντρα εξουσίας»).

β) Παρατηρούμε, τελευταία, ότι όταν κάποιος Μητροπολίτης θέλει να ξεφορτωθεί κάποιον ενοχλητικό, που έχει διαφορετική γνώμη από αυτόν, καταφεύγει στον χαρακτηρισμό της έκφρασης οποιασδήποτε γνώμης ως «απείθειας», «φατρίας» κ.λπ. και καταδικάζει τον «αντίπαλό του», έχων προς τούτο την «σύμφωνον» γνώμη των υπό την δικαιοδοσίαν του υπαλλήλων-ιερέων. Όταν γίνεται καταγγελία κατά του ιδίου (π.χ. κατά του Μεσσηνίας), ότι εναντίον των μοναζουσών επισημάνθηκε σωρεία αντικανονικών παραβάσεων και ο ίδιος επέδειξε εμπάθεια, μόνο και μόνο επειδή δεν δέχτηκαν να υιοθετήσουν την παράνομη διαδικασία που τους υπέδειξε, πάλι ο Μητροπολίτης έχει την σύμφωνον γνώμη των συνεπισκόπων του. Αυτοί, συναδελφικά, θεωρούν ότι ως Επίσκοπος ό,τι κάνει, το κάνει καλά. Και ενώ έχει καταγγελθεί ως παρανομών και επιδείξας εμπάθεια κατά των Καλογραιών, η Ι. Σύνοδος επιτρέπει να είναι ο δικαστής των …«αντιπάλων» του και ο ίδιος δέχεται να δικάσει τις αντιδίκους του!!! Πώς να μην δώσουμε, λοιπόν, δίκιο στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, όταν λέγει πως «η Δικαιοσύνη η εκκλησιαστική χωλαίνει, (και) είναι ανάγκη …οι πόρτες (των εκκλησιαστικών δικαστηρίων) να είναι ανοιχτές για να παρακολουθεί ο κόσμος»;

γ) Πόσο μπορεί κανείς να εμπιστευθεί την εντιμότητα και την δικαιοσύνη του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, όταν αυτός μεν αθωώνεται από την Ι. Σύνοδο για μείζον θέμα Πίστεως (καταγγελία ότι είναι αιρετικός) και για να αποσείσει αυτή την μεγάλη κατηγορία ψεύδεται δημοσίως; (Δες Ενημερωτικό Δελτίο, αρ. 18 της «Φ.Ε. Κοσμάς Φλαμιάτος» στο διαδίκτυο με τίτλο: «Ο επί αιρέσει καταγγελλόμενος και ελεγχόμενος Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος δεν αποπτύει την αίρεση, αλλά απαντά με ύβρεις και ψευδολογίες»). Ισχυρίσθηκε ο Μεσσηνίας συγκεκριμένα, ότι για την ορθοδοξότητα των φρονημάτων του «ούτε ο καθηγητής Δογματικής κ. Τσελεγγίδης δεν μου εξέφρασε την διαφοροποίησή του σε ό,τι είπα», θέλοντας έτσι να καλυφθεί και κάνοντας συνένοχό του στην αίρεση τον καθηγητή Τσελεγγίδη. Αυτό τον ισχυρισμό τον καταρρίψαμε στο ως άνω Δελτίο μας, παραθέτοντας κείμενα του κ. Τσελεγγίδη, που διαψεύδουν τον Μεσσηνίας. Αλλά έχουμε και δηλώσεις του κ. καθηγητή, πως ουδέποτε συμφώνησε με τις αιρετικές θέσεις του Μητροπολίτη Μεσσηνίας. Αντίθετα και παλαιότερα, αλλά και στην πρόσφατη Ημερίδα του Πειραιά (ΑΠΡ2010) ―στην οποία ήταν παρών και ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος― διατύπωσε τις Ορθόδοξες θέσεις για το θέμα, οι οποίες είναι ακριβώς οι αντίθετες με εκείνες του Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου. Και όμως, ο Μεσσηνίας όχι μόνο δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη γι’ αυτό το δημόσιο ψεύδος του, αλλά θέλει να δικάσει —σαν να μη συμβαίνει τίποτα— τις μοναχές που ο ίδιος κατέστησε υπόδικες!

Υποσημειώσεις:

(1) http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2688. Αυτή είναι ιστοσελίδα από την οποία ελάβαμε την πληροφορία. Για την ιστορία σημειώνουμε ότι η Νομοκανονική Επιτροπή της Ιεράς Συνόδου αποτελείται από τους Μητροπολίτες: Φιλίππων κ. Προκόπιο, Ξάνθης κ. Παντελεήμονα, Ηλείας κ. Γερμανό, Καισαριανής κ. Δανιήλ, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο (συνέβαλε στην και ο ίδιος στην αθώωσή του ως μέλος της Επιτροπής ή εξαιρέθηκε;), τους καθηγητές κ. Σπ. Τρωϊάνο και κ. Παναγιώτη Χριστινάκη. Αναπληρωτές είναι οι Μητροπολίτες: Ξάνθης κ. Παντελεήμων, Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Κορίνθου κ. Διονύσιος και οι καθηγητές κ. Νικ. Ξεξάκης, κ. Κων. Δεληκωνσταντής και κ. Θεόδ. Γιάγκου. Κανείς από τα τακτικά μέλη της Επιτροπής δεν διέψευσε την είδηση. Κάποιο, όμως, από τα αναπληρωματικά μέλη, την αμφισβήτησε. Τελικά, δικάσθηκε ή όχι; αθωώθηκε ή όχι ο Μεσσηνίας για την αίρεση που κήρυξε γυμνή τη κεφαλή εν μέσω της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, καταγγελλόμενος μάλιστα όχι από τους παρόντες Ιεράρχες, αλλά από λαϊκούς και κατόπιν πολλού χρόνου από τον Κυθήρων κ. Σεραφείμ; Αν όχι, ποιος είχε λόγο να διαρρεύσει αυτήν την πληροφορία; Μήπως ο κ. Ν. Παπαχρήστου, που το δημοσίευσε, πρέπει για λόγους αξιοπιστίας να μας αποκαλύψει ποιος του έδωσε την αμφισβητούμενη πληροφορία;

(2) Για την ιστορία, επίσης, και στην προσπάθειά μας να ερμηνεύσουμε τί μπορεί να σημαίνει η φράση του Αρχιεπισκόπου «παράκεντρα εξουσίας» θυμίζουμε, ότι:

α) ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας με την αναπόδεικτη «καταγγελία» του, εναντίον του αντιπάλου τού από Θηβών Ιερώνυμου ―στις τελευταίες Αρχιεπισκοπικές εκλογές― Μητροπολίτου Σπάρτης κ. Ευστάθιου, έγειρε τις εκλογές υπέρ του κ. Ιερώνυμου.
β) Λίγες μέρες μετά την καταγγελία του Κυθήρων κατά του Μεσσηνίας, είμαστε θεατές της εξής σκηνής: Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος την Κυριακή 27 Ιουνίου 2010, πραγματοποίησε Προσκύνημα στα ιερά της Καππαδοκίας (και συλλείτουργο) μετά του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, έχοντας δίπλα του τον καταγγελθέντα από τον Κυθήρων «επί αιρέσει» Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο! Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, δηλαδή, όχι μόνο δεν ζήτησε να εξετασθεί (τουλάχιστον) το θέμα του Μεσσηνίας από την Ιερά Σύνοδο (όπως έκανε κατά του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, τον οποίο «αφόρισε» μάλιστα για ένα θέμα μικρότερης σημασίας), αλλά τον δέχτηκε να είναι δίπλα του. Εκλεκτικές «πνευματικές» συγγένειες, βλέπετε! Επειδή, όμως, όλα αυτά μπορεί να είναι τυχαία, γι’ αυτό ζητούμε από τον Αρχιεπίσκοπο να καταθέσει την δική του εκδοχή.