Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ
Κα­θο­ρι­στι­κό στοι­χεῖ­ο στήν δι­α­μόρ­φω­ση μιᾶς κοι­νω­νί­ας, ἑ­νός πε­ρι­βάλ­λον­τος, μιᾶς δη­μι­ουρ­γί­ας εἶ­ναι τό ἀν­θρώ­πι­νο πρό­σω­πο.
Ὅ­ταν λέ­με ἀν­θρώ­πι­νο πρό­σω­πο ἐν­νο­οῦ­με τόν ἄν­θρω­πο στήν αὐ­θεν­τι­κή του μορ­φή. Τόν ἄν­θρω­πο πού δη­μι­ουρ­γεῖ σχέ­σεις μέ τό Θε­ό, τόν δη­μι­ουρ­γό του, καί τό πε­ρι­βάλ­λον, μέ­σα στό ὁ­ποῖ­ο ἐ­τά­χθη νά κα­τοι­κή­ση. Δέν ἐν­νο­οῦ­με τόν ἄν­θρω­πο, πού πα­ρα­σύ­ρε­ται καί ἐ­νερ­γεῖ πι­ε­ζό­με­νος ἀ­πό ἀρ­ρω­στη­μέ­νες ψυ­χι­κές καί ψυ­χο­λο­γι­κές λει­τουρ­γί­ες, πολ­λές φο­ρές δι­ε­σπα­σμέ­νες με­τα­ξύ τους καί ἀ­πο­μο­νω­μέ­νες ἀ­πό τό Θε­ό καί τό πε­ρι­βάλ­λον. Καί αὐ­τός δι­α­μορ­φώ­νει πε­ρι­βάλ­λον, ἀλ­λά ἀρ­νη­τι­κά καί κα­τα­στρο­φι­κά.
Ὁ ἄν­θρω­πος σάν λο­γι­κό ἐ­λεύ­θε­ρο ὄν ἔ­χει τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α νά ἀρ­νη­θῆ τό Θε­ό καί νά προ­σπα­θή­ση νά με­τα­βάλ­λη τήν φυ­σι­κή ἀρ­μο­νί­α καί τό δέ­σι­μό του μέ τό φυ­σι­κό πε­ρι­βάλ­λον. Ἐ­κεῖ­νο ὅ­μως πού τε­λι­κά ἐ­πι­τυγ­χά­νει εἶ­ναι νά τραυ­μα­τί­ζη καί νά ἀ­κρο­τη­ριά­ζη τήν ὀν­το­λο­γί­α του καί νά δι­α­σα­λεύ­η τόν ἐ­σω­τε­ρι­κό του κό­σμο καί ἐν συ­νε­χεί­α τόν ἐ­ξω­τε­ρι­κό, δη­μι­ουρ­γών­τας ἀ­φύ­σι­κα ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα καί ἐ­κτρω­μα­τι­κές κα­τα­σκευ­ές πού προ­κα­λοῦν τόν λο­γι­σμό τοῦ φυ­σι­ο­λο­γι­κά σκε­πτο­μέ­νου ἀν­θρώ­που. Φυ­σι­κό πε­ρι­βάλ­λον καί ἄν­θρω­πος, βρί­σκον­ται σέ μί­α λε­πτή σχέ­ση καί ἀλ­λη­λο­ε­ξάρ­τη­ση ἡ ὁ­ποί­α ἐ­ξα­σφα­λί­ζει τήν ὁ­μα­λή καί ἁρ­μο­νι­κή λει­τουρ­γί­α τῆς κτί­σε­ως καί τήν πο­ρεί­α της πρός τόν σκο­πό γιά τόν ὁ­ποῖ­ο προ­ο­ρί­σθη­κε ἀ­πό τόν Δη­μι­ουρ­γό της
Ὁ ρό­λος τοῦ ἀν­θρώ­που στήν σχέ­ση αὐ­τή εἶ­ναι δι­πλός, ἀ­φ ἑ­νός ἔ­χει τήν δυ­να­τό­τη­τα νά ἐ­πω­φε­λεῖ­ται ἀ­πό ὅ­λα ὅ­σα ὑ­πάρ­χουν στήν κτί­ση καί νά τά χρη­σι­μο­ποι­εῖ σύμ­φω­να μέ τίς ἀ­νάγ­κες του, καί ἀ­φ ἑ­τέ­ρου ὀ­φεί­λει νά με­ρι­μνᾶ γιά ὅ­λη τήν δη­μι­ουρ­γί­α καί νά ἀ­πο­τε­λεῖ τόν σύν­δε­σμο με­τα­ξύ Θε­οῦ καί κτί­σε­ως, τόν «ἱ­ε­ρέ­α» τῆς δη­μι­ουρ­γί­ας πού θά «ἀ­να­φέ­ρει» τήν δη­μι­ουρ­γί­α στόν Θε­ό, πρός πε­ραι­τέ­ρω ἁ­για­σμό. «Τά Σά ἐκ τῶν Σῶν σοί προ­σφέ­ρο­μεν κα­τά πάν­τα (τό­πον) καί διά πάν­τα (λό­γον)».